Το ημερολόγιο του 2014 – από τον Αρκά και το «Έθνος της Κυριακής»

Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, η εφημερίδα «Το Έθνος της Κυριακής» προσφέρει στους αναγνώστες της, με το σημερινό φύλλο, το ημερολόγιο του 2014 από την πένα και το χιούμορ του Αρκά. Η χαρακτηριστική γραμμή και το πνεύμα του Έλληνα δημιουργού, που έχει καταξιωθεί διεθνώς, περνάει από κάθε μια εκ των 365 ημερών της νέας χρονιάς, αποτυπώνει σε έξυπνα σκίτσα και διαλόγους την καθημερινότητα και μας δίνει την ευκαιρία να διασκεδάσουμε με τα παθήματα και τα πάθη μας. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό, στα χρόνια που διανύουμε, να έχουμε την δυνατότητα του αυτοσαρκασμού αλλά και του χαμόγελου στα χείλη.

Για το Comics Trades 2013–2014

Γιώργος Σ. Κοσκινάς

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

Το ημερολόγιο του 2013 από τον Αρκά

Το ημερολόγιο του 2013 σε σκίτσα του Αρκά, από την εφημερίδα Έθνος, ήταν μια από τις καλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς, όσον αφορά στις προσφορές των εφημερίδων. Πολύ καλό το στήσιμο στις εσωτερικές σελίδες, με κάθε μέρα του χρόνου να έχει το χιούμορ του Έλληνα δημιουργού και να μας αλλάζει προς το καλύτερο την διάθεση! Αισιοδοξία και καλό χιούμορ, ό,τι χρειαζόμαστε δηλαδή για την νέα χρονιά. Κάθε μήνας έχει ένα δικό του δισέλιδο, με μια χαρακτηριστική δημιουργία του Αρκά, από τους ήρωες που όλοι αγαπήσαμε. Το ημερολόγιο κυκλοφόρησε την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου και έγινε όπως αναμενόταν άλλωστε, ανάρπαστο! Πάντα επιτυχίες στον Αρκά και πάντα τέτοιες εκπλήξεις από τις εφημερίδες!

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

«ΤΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ ΑΡΚΑ» – ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΕΘΝΟΣ»

Ποιοτική και αυτή η προσφορά, από τους υπεύθυνους της εφημερίδας «Έθνος», αλλά και εξαιρετική σαν πρωτοβουλία, να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση. Τα άλμπουμ του αγαπημένου σε όλους μας Αρκά, ξεκίνησαν από την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου, να προσφέρονται με το φύλλο του «Έθνους της Κυριακής», στους Έλληνες αναγνώστες. Βρίσκω και την επιμέλεια των εκδόσεων, όπως και την τιμή, πολύ καλή. Η εφημερίδα κοστίζει 4 ευρώ, με όλα της τα ένθετα και φυσικά τα άλμπουμ του Αρκά. Ένας από τους πλέον καταξιωμένους διεθνώς(με σημαντικότατη καριέρα), Έλληνας σκιτσογράφους, που μας έχει χαρίσει στιγμές άφθονου γέλιου και προβληματισμού, με τις εύστοχες λεζάντες και τα σκίτσα του και που εδώ και δεκαετίες έχει καθιερωθεί στις συνειδήσεις όλων μας, εκμηδενίζει τις οποιεσδήποτε μορφές ρίσκου ενδεχομένως, να είχαν οι υπεύθυνοι της έκδοσης. Είναι δύσκολοι οι καιροί που διανύουμε, αλλά τόσο η τιμή, όσο και αυτή καθαυτή η προσφορά, είναι πολύ καλές, ειδικά για όσους δεν έχουν αυτές τις δουλειές του Αρκά, στην συλλογή τους.

Τα εξώφυλλα των άλμπουμ, θα προτίθενται στην ομώνυμη κατηγορία,  δίχως ενημερωτικό άρθρο, στην κεντρική μας σελίδα.

Επικίνδυνα νερά!

Αν και δεν δημοσιεύουμε συχνά γελοιογραφίες στο Comics Trades(υπάρχει άλλωστε η εξαιρετική σελίδα του φίλου Παναγιώτη γι` αυτό, με συχνές δημοσιεύσεις http://mikrosserifis.blogspot.com/), σήμερα είπα να σας δώσω ένα μικρό απόσπασμα, από την δουλειά του Αρκά, ο οποίος συνεργάζεται πλέον με την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ. Είναι από τα «Επικίνδυνα Νερά», με τον καραχαρία και τον μπάτλερ του, σε φοβερό χιούμορ όπως πάντα και μάλλον επίκαιρο πιστεύω! Το Club Φίλων Μικρού Σερίφη, θα το παρουσιάσουμε σε προσεχές άρθρο, αφού το θεωρούμε πραγματικά από τα κλαύτερα Ελληνικά κόμικς blog.

Στρατιωτάκια…

Κάποτε κάναμε πόλεμους για ανύπαρκτη αφορμή, σε ανύποπτο χρόνο, χάναμε, κερδίζαμε, καυγαδίζαμε, κι όλα αυτά στο πεδίο μαχών της γειτονιάς… Άλλοτε σε φυσικό περιβάλλον – στον τροπικό του γιασεμιού και της γαρδένιας – άλλοτε σε πιο …στούντιο εκδοχή, μέσα στα χαρακώματα των δωματίων, με ασπίδες τις ζάρες του χαλιού… Ήταν μια στιγμή από εκείνες τις μαγικές που χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, καθώς μεγαλώσαμε και όλα εκείνα τα καμώματα πέρασαν στη μνήμη και από εκεί στη λήθη, ή ίσως και στη σκιά της… Δικές μας στιγμές – δικές μας νίκες – δικές μας ήττες. Τα στρατιωτάκια εκείνα, με το περίσσιο θάρρος και την υπακοή, πολέμησαν ακούραστα και αδιαμαρτύρητα για πολλά χρόνια. Μπαινόβγαιναν στα κουτιά τους και από εκεί στις κρυψώνες… Έγιναν αντικείμενα ανταλλαγής με τους συμπολεμιστές και τους εχθρούς… Δεκαετίες μετά, όλα όσα συμβόλιζαν για μας, με σημαία το ανέμελο παιγνίδι και το χαμόγελο, έδωσαν τη θέση τους στον ρεαλισμό της ύπαρξης μας, όντας μέλη ενεργά πια μιας αδυσώπητης κοινωνίας «στρατιωτών», με αλλιώτικους φυσικά ρυθμούς και προστάγματα, άλλους κανόνες και είδη «μαχών» σε κάθε επίπεδο. Κανείς μας δεν είχε φανταστεί, όταν γονατιστός αναπαρήγαγε τους ήχους ενός πολυβόλου ή μιας οβίδας, ότι κάποτε θα έρχονταν η στιγμή να ζήσει πιο άμεσα όλο αυτό το θόρυβο, αλλά ακόμη χειρότερα, κανείς μας δεν φαντάστηκε τότε ότι θα περνούσε από τις διαταγές στα άψυχα κομμάτια πλαστικού – στην δική τους θέση… Οι «μάχες» έμελε να αποκτήσουν άλλες διαστάσεις και καθημερινή επιβίωση να μοιάζει σαν έναν εφιάλτη «εκρηξεων», μέσα στον οποίο τα πάντα πρόθυμα στρατιωτάκια ήταν μια πολύ αχνή εικόνα…  Αφορμή για τούτες τις γραμμές, που ισορροπούν μεταξύ νοσταλγίας και αλληγορίας, στάθηκε η εμφάνιση μετά από χρόνια μπροστά στα μάτια μου, μιας σειράς υπέροχων τέτοιων ενθύμιων από τα παιδικά χρόνια και τις αγαπημένες συνήθειες, μέσα από το email ενός φίλου, ο οποίος αποφάσισε να διαθέσει ένα μέρος της συλλογής του εκείνων των …πολεμιστών. Για όλα αυτά βέβαια μπορείτε να ενημερωθείτε σε άλλα σημεία της σελίδας. Αυτό το κείμενο, δεν είχε σκοπό να διαφημίσει κάποια πώληση, αλλά αντίθετα να θυμίσει πως αλλάζουν τα σκηνικά στις παραστάσεις, με τέτοιο έξυπνο και γρήγορο τρόπο, που ξαφνικά ο «θεατής» γίνεται «ηθοποιός» δίχως να το καταλάβει….

ΥΓ

Πάντοτε είχα μια ιδιαίτερη προτίμηση στους Ινδιάνους και ειδικά στα σετ εκείνα που απεικόνιζαν παραστάσεις από την καθημερινότητα τους. Ελεύθερα πνεύματα, αδούλωτες ψυχές, περήφανοι λαοί. Με συνάρπαζε περισσότερο από όλους τους άλλους τύπους χαρακτήρων, που κυκλοφορούσαν τότε στα καταστήματα παιγνιδιών, αλλά συμβιβαζόμουνα με τους κανόνες του παιγνιδιού των φίλων, πολεμώντας με τους στρατιώτες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Στις δικές μου, προσωπικές αναπαραστάσεις μαχών όμως, επέλεγα τους ινδιάνους…

Όλα τα παρόμοιου τύπου άρθρα, μπορείτε να τα βρίσκετε συγκεντρωμένα στην υπό – κατηγορία μας «GAMES PEOPLE PLAY«.