ΝΕΟ ΝΤΟΝΑΛΝΤ 17 — ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΠΟΡΑ!

Κυκλοφόρησε το καινούργιο τεύχος τού νέου Ντόναλντ, με τον Ντόναλντ να μας επιδεικνύει τι συμβαίνει στο ανοικτό του αυτοκίνητο, όταν βρέχει· μετατρέπεται σε μπανιέρα! Πάμε να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει το καινούργιο τεύχος.

Όπως πάντα, ρίξαμε το πρωί μια ματιά στα περιεχόμενα του τεύχους και το βράδυ, αφού το διαβάσαμε, προσθέσαμε και τα σχόλιά μας. Επιπλέον, απόψε κάναμε και ένα επιστημονικό πείραμα, για να μελετήσουμε αν μπορεί κανείς να διαβάσει, να κατανοήσει και να παρουσιάσει ένα κόμικ, έχοντας πιει τόση ρακή, ώστε να μουδιάσει ο εγκέφαλός του. (Προσοχή! Το πείραμα εκτελείται από ειδικούς. Μην το επιχειρήσετε στο σπίτι!)

Το τεύχος ξεκινά με την ιστορία η συνταγή τού θάρρους, σε σενάριο Michael T. Gilbert και σχέδιο Massimo Fecchi.

Ο Ντόναλντ και τα παιδιά επισκέπτονται το χωριό Πόριτζ (=χυλός από βρώμη) στη Σκωτία. Στο τοπικό μουσείο, ο Ντόναλντ έχει το τυπικό του ατύχημα και, τυπικά, καταλήγει στο παρελθόν, μάρτυρας στην περίφημη μάχη τού Ντονάλντο τού Λεβεντόκαρδου εναντίον των Μακ Μούργολυκ, οι οποίοι επιβουλεύονται το περίφημο πόριτζ τού χωριού, που δεν τρώγεται με τίποτε. (Όχι, δεν ξέρω πού μπαίνει ο τόνος, αλλά στα Αγγλικά μπαίνει όσο το δυνατόν πιο πάνω, άρα τα Μουργόλυκ και Μουργολύκ αποκλείονται. Πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα, αν οι Λύκοι συνέχιζαν να λέγονται Λύκοι, οπότε οι Μακ Μουργοτέτοιοι θα λεγόντουσαν Μακ Λυκ, χωρίς καμία αμφιβολία για το πού μπαίνει ο τόνος!)

Τέλος πάντων, ο Ντόναλντ θα βοηθήσει τον Ντονάλντο τόσο στο να κατατροπώσει τους Μακ τέτοιους, όσο και στο να βρει το θάρρος να ζητήσει το χέρι τής Έμιλυ, που όχι μόνον είναι πανέμορφη, αλλά φτιάχνει και το λιγότερο αηδιαστικό πόριτζ. Το τέλος τής ιστορίας είναι αναμενόμενα διφορούμενο, αφήνοντας τις τυπικές αμφιβολίες για το αν επρόκειτο για όνειρο ή όχι.

Ωραίο σχέδιο και όμορφη, αστεία ιστορία, παρά τα συνηθισμένα κλισέ ιστοριών με ταξίδι στο παρελθόν. Επτάμισι με οκτώ.

Ακολουθεί η ιστορία ο ανάποδος βούβαλος, σε σενάριο Carol McGreal και Pat McGreal και σχέδιο Flemming Andersen.

Ο ανάποδος βούβαλος είναι ένα κακέκτυπο γραμματόσημο, από το οποίο έχει απομείνει ένα στον κόσμο, και το οποίο μόλις απέκτησε ο Σκρουτζ. Από αμέλεια τού Σκρουτζ, την οποία ποτέ δεν αναγνωρίζει, ρίχνοντας το φταίξιμο στον Ντοναλντ, το γραμματόσημο καταλήγει πάνω στο γραφείο του, και ο Ντόναλντ το χρησιμοποιεί για να ταχυδρομήσει ένα γράμμα. Ο Σκρουτζ θα βάλει τον Ντόναλντ να τρέξει στα πέρατα της γης για να το ανακτήσει. Αν και το γράμμα θα επιστραφεί αταχυδρόμητο, επειδή η αξία τού γραμματοσήμου ήταν μικρή, ο Ντόναλντ θα εκπληρώσει την αποστολή του και με το παραπάνω. Πολύ παραπάνω.

Μέτριο προς καλό σχέδιο (είναι γενικά καλό, αλλά υπάρχουν κάποια άτεχνα καρέ) σε μια ιστορία που πρωτοτυπεί όχι με το να είναι πρωτοτυπη, αλλά με το να συνδυάζει τη μια αναμενόμενη εξέλιξη μετά την άλλη! Επτά με επτάμισι εδώ.

Συνεχίζουμε με την ιστορία αυτοπεποίθηση υπό το μηδέν, σε σενάριο Riccardo Secchi και σχέδιο Massimo Fecchi.

Τον Ντόναλντ τον εκμεταλλεύονται όλοι· ο Σκρουτζ, η Νταίζυ και τα ανίψια του. Κάποια στιγμή, ο Ντόναλντ θα βρει τον πρώτο τόμο μιας σειράς βιβλίων, που διδάσκουν πώς να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση, και γράφεται συνδρομητής στη σειρά. Ακολουθώντας τις συμβουλές των βιβλίων, αρχίζει να υψώνει το ανάστημά του και να λέει όχι σε ό,τι τον ενοχλεί. Αυτό δεν αρέσει καθόλου στους συγγενείς του, που όχι μόνον δεν συνειδητοποιούν πόσο τον εκμεταλλευόντουσαν, αλλά, βγάζοντας τον χειρότερό τους εαυτό, αποφασίζουν να αλλάξουν τους νέους τόμους τής σειράς με ψεύτικους, που θα λένε ότι ο Ντόναλντ πρέπει να κάνει αυτά, που του ζητάνε οι συγγενείς του. Ο Ντόναλντ θα αντιληφθεί κάποια στιγμή την απάτη, αλλά…

Καλό, μοντέρνο σχέδιο, αλλά η υπόθεση με εξόργισε. Όχι μόνον έβγαλαν όλοι οι συγγενείς τού Ντόναλντ τον χειρότερό τους εαυτό, αλλά βγήκαν και από πάνω. Καλή η ιστορία, αλλά δεν μ’ αρέσει το ηθικό δίδαγμα, αν υποτεθεί ότι υπάρχει. Επτά στην ιστορία και μείον άπειρο στους συγγενείς τού Ντόναλντ για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους.

Το τεύχος κλείνει με την ιστορία ριψοκίνδυνες μπίζνες, σε σενάριο Byron Erickson και σχέδιο Flemming Andersen. Στην ιστορία όχι μόνο εμφανίζεται ασυνήθιστα ο Χρυσοκούκης, ως κύριος ήρωας, αλλά, ακόμα πιο ασυνήθιστα, δεν εμφανίζεται πουθενά ο Ντόναλντ. Να δει λίγο κι αυτός τη γλύκα, σαν τον Μίκυ, που ποτέ δεν εμφανιζόταν σε όλες τις ιστορίες τού περιοδικού, που φέρει το όνομά του, ενώ τον τελευταίο καιρό υπάρχουν τεύχη στα οποία δεν εμφανίζεται καθόλου!

Ο Σκληροκούκης θέλει να αγοράσει κάποιες πετρελαιοπηγές, αλλά ο ιδιοκτήτης του τις έχει υποσχεθεί στον Σκρουτζ, και ο λόγος του είναι συμβόλαιο. Η μόνη ελπίδα τού Σκληροκούκη είναι να εμποδίσει τον Σκρουτζ να πάει να υπογράψει τα συμβόλαια. Όμως, για κακή του τύχη, ύστερα από επιμονή τής γιαγιάς Ντακ (γιατί, άραγε;) ο Σκρουτζ έχει πάρει για συνοδό τον Γκαστόνε, αντί για τον Ντόναλντ. Έτσι, όλες οι παγίδες τού Σκληροκούκη γυρίζουν εναντίον του, και ο Σκρουτζ με τον Γκαστόνε φτάνουν σώοι στον προορισμό τους, όπου θα φανεί γιατί ο σεναριογράφος έβαλε τον Γκαστόνε στη θέση τού Ντόναλντ. Απομένει να βρούμε γιατί έβαλε ως ήρωα της ιστορίας τον Χρυσοκούκη, ενώ σε πρώτο πλάνο είναι ο Σκρουτζ, άντε μαζί με τον Γκαστόνε.

Μέτριο σχέδιο με πολύ χοντρή γραμμή, και μάλλον μέτρια υπόθεση, με τις ασυνήθιστες επιλογές τού σεναριογράφου κάπου να ενοχλούν. Έξι με εξήμισι.

Όπως συχνά συμβαίνει στους μηνιαίους τίτλους τής Καθημερινής, βλέπουμε και τι θα διαβάσουμε στο μεθεπόμενο τεύχος τού Μίκυ Μάους. Εν προκειμένω, θα διαβάσουμε τις ιστορίες:

• Τα δολλάρια του αυτοκράτορα, σε σενάριο Francesco Artibani και σχέδιο Alessandro Perina.
• Το αυτοπλεκόμενο μαλλί, σε σενάριο Fabio Michelini και σχέδιο Marco Palazzi.
• Το μυθικό καλαμπόκι (ή κάπως έτσι), σε σενάριο Augusto Macchetto και σχέδιο Carlo Limido.
• Ο λογαριασμός (ή κάπως έτσι) σε σενάριο Jacopo Cirillo και σχέδιο Lara Molinari.

(Τη συγκεκριμένη διαφήμιση την είδαμε και στο Κόμιξ αυτού του μηνός.)

Το επόμενο τεύχος κυκλοφορεί την Τρίτη 8 Δεκεμβρίου.

Τέσσερις χορταστικές ιστορίες και γι’ αυτό το τεύχος, τρεις δανέζικες και μια ιταλοδανέζικη.

Ενδιαφέρον τεύχος, που διαβάζεται ευχάριστα, αλλά όχι το καλύτερο που έχει δημοσιευτεί, από τότε που το περιοδικό στράφηκε στις δανέζικες ιστορίες ιταλίκού στυλ. Συνολικά θα του βάλουμε γύρω στο επτά με επτάμισι.

(Χικ!)

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.