Χρωματισμός και διαμόρφωση της «ζωδιακής πέτρας»

zp

Στην παρουσίαση που κάναμε για το αμερικανικό Walt Disney’s Comics and Stories 722, παρατηρήσαμε ότι ένας από τους πολλούς συντελεστές στον χρωματισμό τής ιστορίας η ζωδιακή πέτρα ήταν ο γνωστός… καλλιτέχνης Nea Aktina A.E.! Συγκρίνοντας την πρώτη σελίδα τής ιστορίας στην τελευταία ελληνική και στην αμερικανική έκδοση, είδαμε πολλές ομοιότητες, αλλά και αρκετές διαφορές.

Αυτό μας κίνησε το ενδιαφέρον να το ψάξουμε παραπέρα. Μέσω τής λίστας για τα κόμικς τής Ντίσνεϋ, ρωτήσαμε τον David Gerstein, αρχειακό συντάκτη των κόμικς τής Ντίσνεϋ για την IDW, ο οποίος ελλοχεύει στην εν πολλοίς ανενεργή πλέον λίστα, να μας πει λεπτομέρειες. Η απάντησή του ήταν ιδιαίτερα λεπτομερής, περιγράφοντας κάποια από τα πράγματα, που συμβαίνουν στα παρασκήνια τής δημοσιεύσεως μιας ιστορίας, τόσο στην Αμερική, όσο και στην Ελλάδα. Ακριβώς λόγω του τελευταίου, νομίζουμε ότι η απάντηση του David έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας, οπότε αποφασίσαμε να την παρουσιάσουμε εδώ σε μετάφραση.

Θα παρενθέσουμε την απάντηση του David ανάμεσα στις ερωτήσεις μας, ώστε να της δώσουμε τη μορφή ερωταπαντήσεων. Τυχόν αναφορές σε χόβερκραφτ γεμάτα χέλια είναι δικά μας μεταφραστικά σφάλματα.

Ερωτήσεις για τη ζωδιακή πέτρα

(Φαντάζομαι ότι αυτές οι ερωτήσεις είναι για τον David.)

Κι’ εγώ το φαντάζομαι. Κι ευχαριστώ 🙂 Χαίρομαι, που ήρθαμε πάλι σε επαφή!

Κοιτούσα την προεπισκόπηση του Walt Disney’s Comics & Stories 722, όπου παρατήρησα ότι ένας από τους χρωματιστές τού δευτέρου κεφαλαίου τής ζωδιακής πέτρας είναι η “Νέα Ακτίνα Α.Ε.”, που ήταν η εταιρεία που δημοσίευε τα κόμικς τής Ντίσνεϋ στην Ελλάδα μέχρι το 2013.

Συγκρίνοντας την αμερικανική έκδοση με την πιο πρόσφατη ελληνική έκδοση, βλέπω ότι ο χρωματισμός είναι πολύ παρόμοιος, με εξαίρεση το χρώμα τής μπλούζας τού Γκούφυ:

wdcs722e wdcs722f

Έτσι, η ερώτησή μου είναι, ποια ήταν η συνεισφορά των διαφόρων χρωματιστών, που αναφέρονται στα ονόματα των συντελεστών; Πήρε η IDW τον χρωματισμό από την ελληνική έκδοση, κάνοντας διάφορες τροποποιήσεις; Πήρε τον χρωματισμό από την ελληνική έκδοση κάποιων κεφαλαίων, ενώ άλλα κεφάλαια χρωματίστηκαν από άλλους; Και τα δύο; Κάτι άλλο;

Συγκρίνοντας τις δύο εκδοχές τής πρώτης σελίδας τής ιστορίας, πρόσεξα επίσης ότι υπάρχουν διαφορές και στο σχέδιο. Τα μπαλονάκια με τους διαλόγους είναι διαφορετικά και σε διαφορετικές θέσεις, ενώ υπάρχει περισσότερο σχέδιο στην αμερικανική εκδοχή τού πρώτου καρέ. (Σχέδιο που αποκαλύφθηκε μετακινώντας τα μπαλονάκια διαλόγων στην κορυφή και από την αντικατάσταση τής προμετωπίδας με τον τίτλο, ενώ το μαγαζί στα αριστερά έχει μια επιπλέον σειρά από τούβλα κάτω από την πορτοκαλί οροφή, η οποία είναι ψηλότερη από την οροφή στην ελληνική εκδοχή.)

Πήραμε τον χρωματισμό από την ελληνική έκδοση ΟΛΩΝ των κεφαλαίων, διότι ήταν τα πιο όμορφα χρώματα, που γνώριζα ότι υπάρχουν για την ιστορία. Όμως, η Ελλάδα είχε… εμ, μάλλον κακομεταχειριστεί την ιστορία…

ITL1781

(Προέλευση εικόνας: I.N.D.U.C.K.S.)

Βλέπεις, κάθε πρωτότυπο ιταλικό κεφάλαιο ξεκινά με ένα ολοσέλιδο καρέ με τον τίτλο “η αναζήτηση της ζωδιακής πέτρας” και την ανακεφαλαίωση της σειράς στη Σελίδα 1· ακολουθεί ένα μεγάλο καρέ και ο τίτλος τού κεφαλαίου στη Σελίδα 2.

Η Νέα Ακτίνα αφαίρεσε εντελώς την ιταλική Σελίδα 1 κάθε κεφαλαίου και στη συνέχεια αναθεώρησε τη Σελίδα 2, κονταίνοντας τα μεγάλα καρέ, μεγαλώνοντας (ή αντικαθιστώντας) τους παπύρους με τους τίτλους, μετακινώντας ολόγυρα τα μπαλονάκια με τους διαλόγους—ουσιαστικά, ο,τιδήποτε χρειαζόταν να γίνει για να ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ οι Σελίδες 2 σε Σελίδες 1.

Τώρα, εγώ ήθελα να χρησιμοποιήσω τις πρωτότυπες ιταλικές εισαγωγές στην IDW, οπότε αυτό που κάνουμε είναι:

Ζητάμε από την Digikore Studios (μια από τις συνήθεις μας ομάδες χρωματισμού) να ξαναχρωματίσουν την ιταλική Σελίδα 1 κάθε κεφαλαίου από την αρχή, ταιριάζοντας το ελληνικό στυλ χρωμάτων, όταν είναι δυνατόν.

Και, στη συνέχεια, η Digikore ξαναχρωματίζει την ιταλική Σελίδα 2 κάθε κεφαλαίου, ώστε να ταιριάζει προσεκτικά με την ελληνική “Σελίδα 1”, όσον αφορά στο χρώμα, διατηρώντας την πρωτότυπη ιταλική διάταξη (με τα μπαλονάκια διαλόγων εκεί που θα έπρεπε να είναι κλπ.).

Τέλος, η Σελίδα 3 και πέρα τής IDW = η ελληνική “Σελίδα 2” και πέρα, παρμένη κατ’ ευθείαν, αλλά με τους ατρόμητους χρωματιστές/ανθρώπους παραγωγής μας Travis και Nicole Seitler να διορθώνουν τα χρώματα, ώστε οι ήρωες να ακολουθούν τους αμερικανικούς συνδυασμούς των χρωμάτων τους (δηλ. o Γκούφυ και η μπλούζα του!).

Ποια από τις δύο εκδοχές είναι η πρωτότυπη; Συμπίεσαν οι Έλληνες το σχέδιο στο επάνω καρέ, ή προστέθηκε περισσότερο σχέδιο στην αμερικανική έκδοση;

Η IDW είναι πιο πρωτότυπη, αλλά μόνον αναδρομικά, όπως βλέπεις…

Και τι συμβαίνει με το σχέδιο κάτω από τα μπαλονάκια διαλόγων; Το έκρυψαν οι Έλληνες, χαμηλώνοντας τα μπαλονάκια, συμπλήρωσε η IDW το σχέδιο, που έλειπε, αφού ανέβασε τα μπαλονάκια, ή έρχεται το σχέδιο ως κάτι σαν τις στρώσεις τού photoshop, με τα μπαλονάκια σε ξεχωριστή στρώση, όπου μπορεί κανείς να τα τροποποιήσει κατά βούλησιν, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχεί για το σχέδιο, το οποίο βρίσκεται σε διαφορετική στρώση από κάτω; Έφτιαχναν καν κόμικς με αυτόν τον τρόπο πίσω στο 1990, ώστε το τελευταίο να υπάρχει ως δυνατότητα;

Μακάρι να είχανε! Όμως, δεν υπάρχουν πολλοί που να το κάνουν με αυτόν τον τρόπο, ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ! (…μουρμούρα… αυγά αντί για γαλοπούλα…)

Dave!

Άδεια Creative Commons
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.

About Kriton

I reversed the polarity of the neutron flow...

Posted on 3 Σεπτεμβρίου 2015, in American Comics, Comics, Greek Comics, IDW Comics, Άρθρα Μελών, Αποκλειστικότητες, Αμερικάνικα Κόμικς, Γουώλτ Ντίσνεϋ, Εργασίες Κοινότητας, Εργασίες Μελών, Ελληνικά Κόμικς, Τερζόπουλος, Members Articles, Walt Disney and tagged , , , , , , , , , , , . Bookmark the permalink. 7 Σχόλια.

  1. Εξαιρετικό άρθρο! Συγχαρητήρια Κρίτων!

    Μου αρέσει!

  2. Καταπληκτικό, Κρίτων! Κατατοπιστικό και εξαιρετικό σαν ιδέα!

    Έλεγα ότι με τη γρίπη που έχω και μπουχτισμένος στις βιταμίνες – αντιβίωση, δε θα δοκίμαζα καν να σχολιάσω σήμερα, όμως μου ήταν αδύνατον! Μπράβο και ξανά μπράβο! Αν βαθμολογούσαμε και τα άρθρα(κάτι που ουσιαστικά ξεκινήσαμε αν προσέξατε), αυτό εδώ κάτω από 10 δεν παίρνει!

    Μου αρέσει!

  3. Πάρα πολύ ωραίο άρθρο!! Πάντως είναι κρίμα που καμιά προσπάθεια/μεταφορά στα Ελληνικά δεν γίνεται στο φουλ. Δεν μου άρεσε που η Νέα Ακτίνα αφαίρεσε ή «παραμόρφωσε» το σχέδιο σε κάποια σημεία… Και για αυτό και οι Ιταλοί αλλά και η IDW έχουν πιο ολοκληρωμένες εκδόσεις της ιστορίας από μας. Εννοώ ότι μια Ιταλική έκδοση όχι μόνο θα είναι πιο προσεγμένη αλλά θα έχει και όλες τις σελίδες αλλά και κάποια άρθρα για τη μεγάλη ιστορία… Από ότι φαίνεται τα δικά μας Μεγάλα Σήριαλ είναι κάπως «φτωχά» σε σχέση με τα Ιταλικά. Βέβαια, ο χρωματισμός της Ακτίνας ήταν πολύ ωραίος. Μπράβο Κρίτων πολύ ενδιαφέρον άρθρο.

    Μου αρέσει!

  4. Υπεροχο αρθρο, μπραβο Κριτων για αλλη μια αξιεπαινη δημοσιευση!

    Μου αρέσει!

  5. Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες, ευχαριστούμε για το άρθρο.

    Εντυπωσιακό αυτό που έκανε η Ακτίνα απλά για να γλιτώσει μία σελίδα ιστορίας ανά τεύχος. Μου φαίνεται μεγάλος κόπος για το τίποτα.

    Πάντως το σχόλιο του Ντέιβ για το χρωματισμό είναι ένα ακόμα αντικειμενικό εύσημο στη δουλειά που έκαναν εκείνες οι εκδόσεις στην Ελλάδα. Μην ξεχνάμε πως ο Ντον Ρόσα είχε πει πως το ΚΟΜΙΞ ήταν για κάποιο διάστημα η καλύτερη από τις εκδόσεις Ντίσνεϊ στον κόσμο.

    Μου αρέσει!

    • Δεδομένου ότι η ιστορία πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα με τη μορφή τόμου, κόβοντας αυτές τις 12 πρώτες σελίδες, πιθανότατα γλύτωσαν ένα δεκαεξασέλιδο, το οποίο θα αύξανε την τιμή και θα μείωνε τις πωλήσεις του τόμου.

      Αυτό, που αποκομίζουμε από το άρθρο, είναι ότι ο Τερζόπουλος είχε προσωπικό, που μπορούσε να επεξεργαστεί τις ιστορίες, τόσο ως προς τον χρωματισμό, όταν δεν υπήρχε έτοιμος, μοντέρνος, όσο και ως προς τη διαμόρφωση των ιστορίών, όπου χρειαζόταν, και δεν περιοριζόταν στην αναδημοσίευση έτοιμου υλικού.

      Όμως, αυτό γεννάει και δύο ερωτήματα. Αφού ακριβώς είχαν αυτό το προσωπικό, γιατί δεν ξαναεπεξεργάστηκαν τις δύο πρώτες σελίδες, ώστε να δημοσιεύσουν την ιστορία ανέπαφη, όταν την αναδημοσίευσαν στο Μίκυ Μάους; Επίσης, αφού μπορούσαν να κάνουν τόσο σημαντικές επεμβάσεις, γιατί συστηματικά απέφευγαν (και ακόμα αποφεύγουν, επί Καθημερινής) να εξελληνίζουν πλήρως τα ηχητικά εφέ, αφήνοντάς τα είτε ανέπαφα είτε αλλάζοντας μόνο τους λατινικούς χαρακτήρες, καταλήγοντας σε αλλόκοτους ήχους τής μορφής «βόομ» και «βρόομ», αντί για «μπουμ» και «μπρουμ» ή «βρουμ»;

      Μου αρέσει!

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.