ΝΕΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 1

Βαράτε τα όργανα! Βάλτε φωτιά στα τόπια! Ξανακυκλοφόρησε το Μίκυ Μάους!

Όπως είχε αναγγελθεί πριν δύο εβδομάδες, σήμερα κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος τού Μίκυ Μάους από την Καθημερινή. Το τεύχος έχει τον αριθμό 1, αρχίζοντας την αρίθμηση από την αρχή. Στο εξώφυλλο βλέπουμε το νέο λογότυπο, που είναι με παρόμοια, αλλά όχι ίδια γράμματα με το παλιό, αλλά σε δύο σειρές. Η εικόνα του εξωφύλλου είναι αυτή τού Topolino 3000, κάπως συνεπτυγμένη, για να αφαιρεθεί το «3000». Αν δεν είχε διακοπεί η κυκλοφορία τού περιοδικού, κανονικά, την περασμένη εβδομάδα θα βλέπαμε αυτό το εξώφυλλο, τροποποιημένο να λέει «2500». Τώρα, που η αρίθμηση ξανάρχισε από το 1, θα πρέπει να περιμένουμε (ή, μάλλον, να περιμένετε, οι νεώτεροι εξ υμών) 48 χρόνια, για να δούμε (δείτε) το δισχιλιοστό πεντακοσιοστό τεύχος!

Το τεύχος έχει μεγαλύτερο σχήμα απ’ ό,τι το παλιό Μίκυ Μάους. Έχει το ύψος τού παλιού Ντόναλντ ή των παλιών Νέων Περιπετειών τού Φάντομ Ντακ, αλλά είναι λίγο πιο στενό. Έχει περισσότερες (132) σελίδες και η τιμή του είναι €1,90. Ακριβότερο απ’ το παλιό Μίκυ Μάους, αλλά πιο φτηνό ανά σελίδα (14,4 λεπτά αντί για 15) ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι οι σελίδες είναι μεγαλύτερες. Βάλτε και το ότι όλες οι ιστορίες είναι καινούργιες, και νομίζω ότι τα χρήματά μας πιάνουν τόπο, με το νέο περιοδικό.

Πάμε να ξεφυλλίσουμε το τεύχος!

Το τεύχος ξεκινά με το πρώτο επεισόδιο τής ιστορίας η τελευταία περιπέτεια, σε σενάριο Francesco Artibani και σχέδιο Alessandro Perina, που θα ολοκληρωθεί σε τέσσερα μέρη. Όπως και στο παλιό Μίκυ Μάους, το πρώτο τεύχος ξεκινά με μια ιστορία σε συνέχειες!

Ο Ρόμπαξ μαζεύει στο σπίτι του όλους τους εχθρούς τού Σκρουτζ, προκειμένου να ενώσουν τις δυνάμεις τους: τους Λύκους, τη Μάτζικα και τον Σκληρόκαρδο Χρυσοκούκη! Καθώς ο Σκρουτζ έχει προστατέψει το θησαυροφυλάκιο από τους Λύκους και την τυχερή του δεκάρα από τη Μάτζικα, ο Χρυσοκούκης προτείνει να κλέψουν οι Λύκοι την τυχερή δεκάρα, και η Μάτζικα να αδειάσει το θησαυροφυλάκιο. Τα αποτελέσματα είναι θεαματικά!

Μη μπορώντας να βρει τους Λϋκους, που κρύβονται στο σπίτι τού Ρόμπαξ, ο Σκρουτζ πηγαίνει στο Βεζούβιο, καθώς ξέρει ότι τη Μάτζικα θα την βρει εκεί. Πράγματι, την βρίσκει έτοιμη να λιώσει τα νομίσματα που είχε μαζέψει από τους διάφορους μεγιστάνες, για να φτιάξει το φυλαχτό που θα της δώσει το άγγιγμα τού Μίδα. Ο Σκρουτζ δεν καταφέρνει να την σταματήσει, όμως, όταν το τσουκάλι με τα νομίσματα ακουμπάει στη λάβα τού ηφαιστείου, εμφανίζεται το συμβούλιο τών μαγισσών. Το νόμισμα, που πήρε η Μάτζικα από τους Λύκους, δεν είναι η τυχερή δεκάρα! Εξοργισμένο, το συμβούλιο τιμωρεί τη Μάτζικα με αποκλεισμό από τη χώρα τών μαγισσών και την μετατρέπει σε… νεράιδα με φτερά και πολύχρωμα ρούχα!

Καταστροφή, καθώς τα χρήματα του Σκρουτζ τα είχε στείλει η Μάτζικα στη χώρα τών μαγισσών! Τα παπιά επιστρέφουν στη Λιμνούπολη, ελπίζοντας να μπορέσει να τους βοηθήσει ο Κύρος να πάνε στη χώρα τών μαγισσών. Όταν φτάνουν, όμως, βρίσκονται προ εκπλήξεως. Με το που μαθεύτηκε η επιτυχία τής ληστείας, η εμπιστοσύνη των αγορών στον Σκρουτζ έπεσε κατακόρυφα, το ίδιο και η αξία τών μετοχών του, οπότε ο Ρόμπαξ και ο Χρυσοκούκης αγόρασαν κοψοχρονιά όλη του την περιουσία, ακόμα και το θησαυροφυλάκιο!

Η συνέχεια στο επόμενο τεύχος.

Εξαιρετικό ξεκίνημα για τη νέα σειρά. Δεν βλέπω την ώρα να διαβάσω το δεύτερο μέρος! Η ιστορία έχει κάτι από τις φακές τής Βαβυλωνίας τού Σκάρπα, όπου και εκεί ο Σκρουτζ, μέσα από περίπλοκες οικονομικές διαδικασίες, έχασε την περιουσία του. Ακόμα και η αφέλεια, ως προς το πώς δουλεύουν οι μετοχές, είναι εκεί! Ως προς το σχέδιο, παρ’ όλον ότι είναι μοντέρνο, δεν ενοχλεί. Ακόμα και οι Λύκοι, που κάπως ξεφεύγουν, δεν ενοχλούν ούτε αυτοί. Θα βάλω ένα 9,5 σ’ αυτό το πρώτο μέρος, ελπίζοντας τα υπόλοιπα να σταθούν επάξια δίπλα του.

Μετά την ιστορία, ακολουθεί ένα σχετικό άρθρο, όπως είχαμε συνηθίσει τον τελευταίο καιρό στο παλιό Μίκυ Μάους, όταν δημοσίευε μεγάλες ιστορίες.

Και να η πρώτη διαφήμιση για καινούργιο τίτλο! Οι νέες περιπέτειες του Φάντομ Ντακ επιστρέφουν την επόμενη Παρασκευή, ευτυχώς όχι από την αρχή! Το εξώφυλλο, που βλέπουμε στη διαφήμιση, είναι από το Paperinik New Adventures 12, που είναι το επόμενο τεύχος τής σειράς, από εκεί που είχαμε σταματήσει στην προηγούμενη έκδοση. (Ευχαριστούμε τον Παντελή για την επισήμανση!)

Η νέα έκδοση λέει ότι θα έχει νέο, μεγάλο μέγεθος, άρα ανασηκώστε κατά μία θέση το ράφι στη βιβλιοθήκη, όσοι συλλέγετε τα τεύχη αυτής της σειράς!

Στη συνέχεια ακολουθεί η ώρα των παρανόμων, σε σενάριο Alessandro Sisti και σχέδιο Ettore Gula.

Όταν ο Μίκυ και ο Γκούφυ επιστρέφουν από ένα ταξίδι στο παρελθόν, ανακαλύπτουν ότι όλοι οι κάτοικοι τού Μίκυ Σϊτυ έχουν μετατραπεί σε κλέφτες και κλέβουν ο ένας τον άλλον. Με τα πολλά μαθαίνουμε ότι, όπως κάθε τέσσερα χρόνια προσθέτουμε μια εμβόλιμη μέρα στο ημερολόγιο, μετά από ένα αιώνα (μόνο;) χρήσης τής νόμιμης ώρας (τι είναι αυτό;) θα έπρεπε να προστεθεί μία εμβόλιμη, παράνομη (;!;) ώρα, πράγμα που θα έκανε όλους τους ανθρώπους παράνομους, όσο διαρκούσε αυτή η ώρα. Ο καθηγητής Οράτιος Ο’κλοκ προσπάθησε να κάνει την κατάσταση αυτή μόνιμη, αλλά ο Μίκυ και ο Γκούφυ κατάφεραν τελικά να τον σταματήσουν.

Ωραίο, μοντέρνο σχέδιο, θεαματική εισαγωγή, ατμοσφαιρική συνέχεια, μέχρι να καταλάβουμε τι συνέβαινε, αλλά μετά ασ’ τα να παν! Η υπόθεση πρέπει να βασίζεται σε κάποιο ιταλικό λογοπαίγνιο, γιατί δεν είναι δυνατόν, επειδή κάποιος βάφτισε μια ώρα παράνομη, αυτό να είχε ως συνέπεια το να γίνουν όλοι οι άνθρωποι παράνομοι εκείνη την ώρα. (Άσε που η ώρα, όπως την γνωρίζουμε, χρησιμοποιείται επί αιώνες, ενώ οι εμβόλιμες διορθώσεις είναι της τάξεως του ενός δευτερολέπτου ανά έτος και κανείς δεν παίρνει χαμπάρι.) Έξι με επτά και κρίμα το σχέδιο.

Και να και η επιστροφή τού αγαπημένου μας Τζούνιορ Ντακ, που τόσο μας είχε λείψει, με την ιστορία εντυπωσιακή εμφάνιση, σε σενάριο Silvia Gianatti και σχέδιο Donald Soffritti.

Στο Παπιοχώρι έρχεται το τσίρκο και, φυσικά, τα παιδιά ενθουσιάζονται, με πρώτον και καλύτερο τον Τζούνιορ, που, πιστεύοντας ότι είναι γεννημένος για το τσίρκο, βάζει στοίχημα με τον Μπουλ ότι θα εμφανιστεί στην παράσταση. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, όσο φαντάζεται ο Τζούνιορ. Θα τα καταφέρει, τελικά ή θα γίνει ρεζίλι σ΄όλο το χωριό, που πήγε στην παράσταση, για να τον δει; Το τέλος είναι αρκετά αναπάντεχο.

Άλλη μία πολύ όμορφη ιστορία με τον Τζούνιορ Ντακ, που σ’ αφήνει μ’ ένα πλατύ χαμόγελο, που ξεκινάει απ’ το ένα αυτί και φτάνει στο άλλο. Κάπου μας το χαλάει λίγο στο σχέδιο, όπου ο Μπουλ είναι ζωγραφισμένος αποκρουστικά, αλλά μάλλον έτσι πρέπει να είναι, γιατί σ’ όλες τις ιστορίες είναι αποκρουστικός! Εννιά.

Το τεύχος κλείνει με την ιστορία ναφθαλίνη παλιάς κοπής, σε σενάριο Maria Muzzolini και σχέδιο Paolo De Lorenzi.

Ο κοσμος τού μέλλοντος, απ΄ όπου προέρχεται ο Ήτα Βήτα, έχει προσβληθεί από σκόρους, που έχουν τρυπήσει τις μαγικές τσέπες τών κατοίκων του, με αποτέλεσμα να πέφτουν διαρκώς πράγματα απ’ τα παντελόνια τους, δημιουργώντας χάος. Καθώς η ναφθαλίνη τής εποχής είναι πλέον τρόφιμο, ο Ήτα Βήτα έρχεται στην δική μας εποχή για να προμηθευτεί μια τεράστια ποσότητα παλιάς ναφθαλίνης, για να εξολοθρεύσει τους σκόρους. Θα τα καταφέρει;

Μέτριο σχέδιο, πολλά αστεία γκαγκ, αλλά γενικά η υπόθεση δεν βγάζει νόημα. (Αφού και τη δική μας ναφθαλίνη την τρώει ο Ήτα Βήτα, πρέπει να είναι το ίδιο πράγμα με τη μελλοντική.) Ας βάλουμε ένα επτάμισι με οκτώ.

Την επόμενη εβδομάδα θα διαβάσουμε το δεύτερο μέρος τής ιστορίας η τελευταία περιπέτεια. (Στη διαφήμιση βλέπουμε το εξώφυλλο του Topolino 2985, όπου πρωτοδημοσιεύτηκε το πρώτο μέρος τής ιστορίας.)

Πριν ακόμα διαβάσω το περιοδικό, η πρώτη αίσθηση ήταν ότι πρόκειται για συνέχεια τού παλιού Μίκυ Μάους. Ίδια επιλογή ιστοριών, ίδιο στήσιμο στα άρθρα (π.χ., δείτε την κορυφή τής σελίδας με το άρθρο, πιο πάνω ή, όσοι πάρετε το περιοδικό, τη σελίδα με τα ανέκδοτα, τα αξιοπερίεργα και το κρυπτόλεξο ή το άρθρο για τα βιντεοπαιχνίδια). Θα έλεγα ότι είτε το καινούργιο περιοδικό το φτιάχνουν οι ίδιοι, που έφτιαχναν το παλιό είτε η Καθημερινή έχει «κληρονομήσει» το υλικό τής Νέας Ακτίνας και στο ξεκίνημα χρησιμοποιεί ό,τι είχαν ήδη ετοιμάσει για δημοσίευση. Μία σαφής βελτίωση είναι ότι το τεύχος δεν ήταν παραγεμισμένο με σπαζοκεφαλιές.

Έχοντας διαβάσει το περιοδικό, βρίσκω ομοιότητες και διαφορές με το παλιό περιοδικό. Μια ομοιότητα είναι ότι μετά την κύρια ιστορία, ακολουθούν κάποιες υποδεέστερες, με εξαίρεση ίσως αυτή με τον Τζούνιορ Ντακ. Η κύρια διαφορά είναι ότι το τεύχος είναι λίαν χορταστικό, με τέσσερις μεγάλες ιστορίες τις οποίες, επειδή όλες είναι καινούργιες, θέλεις να τις διαβάσεις μια φορά, χωρίς να το αισθάνεσαι αγγαρεία.

Κάπου με παραξενεύει το γεγονός ότι ενώ το νέο περιοδικό είναι μεγαλύτερο σε αριθμό σελίδων (άρα έχει περισσότερο περιεχόμενο), με μεγαλύτερες σελίδες (άρα τα σχέδια είναι πιο ευδιάκριτα, καθώς είναι μεγαλύτερα), το εξώφυλλο είναι τυπωμένο σε καλύτερο χαρτί και χωρίς τίτλους, διαφημίσεις και άλλα κείμενα, που κρύβουν την εικόνα του (άρα πιο όμορφο), όλα αυτά με ξενίζουν και με κάνουν να αισθάνομαι άβολα. Όποιος έχει γεννηθεί στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται, έλεγε η μητέρα μου!

Συνολικά θα βάλω ένα εννέα στο τεύχος.

Καλώς το δεχθήκαμε, λοιπόν, το καινούργιο περιοδικό! Μακάρι να ξεπεράσει τον προκάτοχό του σε διάρκεια, και μακάρι να είμαστε και εμείς καλά, για να το διαβάζουμε.

Τις παρουσιάσεις τού εβδομαδιαίου ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ μπορείτε να τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .