ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΤΕΥΧΟΣ 37 – «ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ»

(Προέλευση εικόνας: I.N.D.U.C.K.S.)

Το μικυμαουσικό μας ημερολόγιο γράφει σήμερα 10 Μαρτίου τού 1967, και το τριακοστό έβδομο τεύχος τού Μίκυ Μάους μάς δυσκολεύει στο να βρούμε να γράψουμε κάποια εξυπνάδα στην εισαγωγή, τουλάχιστον μέχρι να προσέξουμε το εξώφυλλό του, όπου το αστείο δεν είναι ότι ο Μίκυ και ο Ήτα Βήτα χρησιμοποιούν ένα πιτσιλωτό μαντίλι για αλεξίπτωτο, αλλά το πού πρόκειται να προσεδαφιστούν, κάτι που η χρήση γκρίζου, αντί για πράσινο, δεν καθιστά αμέσως προφανές. Πραγματικά ανώμαλη προσγείωση! Όπως ακριβώς και αυτή τών χαμένων πυραύλων στην ιστορία τού τίτλου. Πάμε να δούμε αν θα μπορέσουμε να τους βρούμε!

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

(Η εικόνα προέρχεται από την ανατύπωση της ιστορίας στο Μίκυ Μάους 1104.)

Η πρώτη ιστορία τού τεύχους είναι οι χαμένοι πύραυλοι, σε σενάριο Roberto Renzi και σχέδιο Luciano Gatto. Η ιστορία αναδημοσιεύτηκε στη χώρα μας στο Μίκυ Μάους 534 και, με τον τίτλο ο γελαστός Χ-314, στο Μίκυ Μάους 1104 και στα Κλασικά Ντίσνεϋ 144.

Στη βάση διαστημικών ερευνών ο καθηγητής Μπενκούρ προσπαθεί να εκτοξεύσει ένα δορυφόρο, αλλά οι πύραυλοι φεύγουν από τον έλεγχό του και χάνονται προς άγνωστη κατεύθυνση. (Κάποιος πρέπει να του μιλήσει για το ραντάρ…) Ο καθηγητής ζητά τη βοήθεια τού Μίκυ, ο οποίος, συνεπικουρούμενος από τον Ήτα Βήτα, ξεκινά τις έρευνες. Ακολουθώντας τη… μυρωδιά τού πυραύλου, ξανοίγονται με μια βάρκα στη θάλασσα, την οποία βυθίζει ένα πλοίο στο οποίο επιβαίνει ο Χ-134, ο αρχηγός αυτών που κλέβαν τους πυραύλους και ο οποίος έχει μονίμως μια γελαστή έκφραση.

Εκτιμώντας ότι, αν ο πύραυλος συνέχιζε την πορεία του, θα προσγειωνόταν σε κάποιο νησί, ζητάνε απ’ τον καθηγητή ένα αεροπλάνο για να πάνε να ερευνήσουν. Αφού γλυτώσουν από άλλη μία δολοφονική απόπειρα από τον Χ-134, διαπιστώνουν ότι όποιο όχημα πλησιάσει στο νησί, εκτρέπεται με κάποιον περίεργο τρόπο.

Ο μόνος τρόπος να πάνε στο νησί αποδεικνύεται ότι είναι να θυσιάσουν άλλον έναν πύραυλο, στον οποίο θα επιβαίνει ο Ήτα Βήτα, χωρίς να το γνωρίζει κανένας εκτός από τον Μίκυ και τον καθηγητή. Πράγματι, ο Ήτα Βήτα φτάνει στο νησί και καταφέρνει να βγάλει εκτός μάχης τον Χ-134.

Όταν φτάνουν στο Μίκυ Σϊτυ, αποδεικνύεται ότι η μόνιμα γελαστή έκφραση τού Χ-134 οφειλόταν σε μία μάσκα, που φορούσε. Κάτω από τη μάσκα αποκαλύπτεται ο βοηθός τού καθηγητή, ο… Ζουλάπιος, ο οποίος σαμποτάριζε τη δουλειά τού καθηγητή, για να του πάρει τη θέση. «Ο βοηθός μου… ο Ζουλάπιος!» αναφωνεί ο καθηγητής, κι ακόμη το θυμάμαι από τότε που πρωτοδιάβασα την ιστορία!

Η ιστορία είναι αρκετά πιο περίπλοκη απ’ όσο την περιγράφω, και με αρκετό χιούμορ. Η παρουσία τού Ήτα Βήτα, με τις απύθμενες τσέπες του, με είχε καταγοητεύσει. Θυμάμαι μάλιστα, ότι αυτό το τεύχος, μαζί με το 13, που δημοσίευε το ληστή συλλέκτη, πάλι με τον Ήτα Βήτα, τα είχα βάλει μαζί στο ράφι, θεωρώντας ότι αποτελούσαν κάποια ενότητα! Εννιά με εννιάμισι.

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

Ακολουθεί το πρώτο μέρος από τα τρία μέρη τής ιστορίας κειμένου με τίτλο η μαγεμένη βασιλοπούλα, που πρέπει να είναι μεταφορά τής ταινίας η ωραία κοιμωμένη τής Ντίσνεϋ.

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

Στη συνέχεια έχουμε το όγδοο και τελευταίο μέρος από την ιστορία κειμένου Πινόκιο. Ένα από τα πιο όμορφα παιδικά παραμύθια. Επιτέλους, τέλος!

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

(Η εικόνα προέρχεται από το I.N.D.U.C.K.S. και την ανατύπωση της ιστορίας στο Μίκυ Μάους 397.)

Ακολουθεί η ιστορία γούνα, σφαίρες και… ασήμι, σε σενάριο αγνώστου και σχέδιο Tony Strobl. Η ιστορία ανατυπώθηκε στη χώρα μας, με τον τίτλο το ξεχασμένο ορυχείο, στο Μίκυ Μάους 397 και, με τον τίτλο όλα για μια γούνα, στο Μίκυ Μάους 1062.

Η Νταίζυ θέλει μια γούνα για το χειμώνα, αλλά θα πρέπει να αρκεστεί στο να προσθέσει κάποια μάλλινη επένδυση στο παλιό της παλτό. Ψάχνοντας για το κατάλληλο υλικό, βρίσκει ένα σεντούκι με τα ρούχα ενός θείου της, τα οποία είχε κληρονομήσει. Ο θείος ήταν ξεχασιάρης, καθώς είχε βρει ένα ορυχείο αργύρου, αλλά δεν θυμόταν πού είχε βάλει το χάρτη, που έδειχνε πού είναι το ορυχείο. Φυσικά, ο χάρτης ήταν στο σεντούκι με τα ρούχα, οπότε η Νταίζυ, μαζί με την φίλη της την Κλάρα ξεκινούν για το ορυχείο και… τη γούνα, την οποία θα αγοράσει η Νταίζυ με το ασήμι που θα βρει. Όταν φτάνουν, ένας κακοποιός τις παίρνει στο κατόπι, αλλά η Νταίζυ και η Κλάρα είναι τόσο φοβιτσιάρες, που με τις φωνές τους ο κακοποιός τα βρίσκει σκούρα. Πρώτα αφηνιάζει το άλογό του και τον ρίχνει κάτω, και στο τέλος προκαλείται από τις φωνές κατολίσθηση, που τον πλακώνει. Τελικά, ο θησαυρός τού ορυχείου αποδεικνύεται άνθρακες, καθώς το ασήμι, που φαινόταν στους βράχους, ήταν οι ασημένιες σφαίρες με τις οποίες ένας πιστολέρο είχε θέσει κάποτε εκτός μάχης μια συμμορία. Πάντως, η Νταίζυ δεν μένει χωρίς τη γούνα της, καθώς φτιάχνει μία με το δέρμα αρκούδας, που είχε φορέσει ο κακοποιός για να την τρομάξει!

Για δεύτερη ιστορία δεν είναι κακή, αλλά είναι κάπως παιδαριώδης. Ας βάλουμε ένα 7,5 με 8.

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

Ακολουθεί το δέκατο τέταρτο μέρος από το μυθιστόρημα του Καρόλου Γκινγκ Τερκίτο & Εστερλίτα: χαμένοι σ’ έναν άγνωστο κόσμο.

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

(Η εικόνα προέρχεται από από την ανατύπωση της ιστορίας στον τόμο Ζορρό.)

Ακολουθεί το δεύτερο και τελευταίο μέρος τής ιστορίας με τον Ζορρό η επίσκεψη του αντιβασιλέως, σε σενάριο αγνώστου και σχέδιο Alex Toth, που παρουσιάσαμε την περασμένη εβδομάδα. Όπως είπαμε και τότε, η ιστορία αναδημοσιεύτηκε στη χώρα μας στον τόμο Ζορρό, με τον τίτλο ο απεσταλμένος τού αντιβασιλέως και στην έκδοση Κλασικά Κόμικς – Ζορρό 1 τών εκδόσεων Γιάννη Γουδετσίδη, με τον τίτλο ο απεσταλμένος τού βασιλέως, που είναι και ο πρωτότυπος τίτλος τής ιστορίας.

Απ’ ό,τι βλέπουμε παραπάνω, για να κοπούν σε συνέχειες οι αυτοτελείς πρωτότυπες ιστορίες, αφαιρέθηκαν καρέ! Να αφαιρέσουμε και εμείς μερικούς (ακόμα) βαθμούς;

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

(Η εικόνα προέρχεται από το I.N.D.U.C.K.S. και την ανατύπωση της ιστορίας στο Μίκυ Μάους 939.)

Η τελευταία ιστορία είναι ο γιατρός τών δέντρων, σε σενάριο αγνώστου και σχέδιο Harvey Eisenberg. Η ιστορία αναδημοσιεύτηκε στη χώρα μας, με τον τίτλο ο δασοφύλακας, στο Μίκυ Μάους 417 και, με τον τίτλο το άγαλμα, στα Μίκυ Μάους 939 και 1577.

Εδώ έχουμε τον Ντόναλντ να έχει αναλάβει να βουλώνει τις κουφάλες των άρρωστων δέντρων με τσιμέντο, για να τα προστατεύει. Για κακή του τύχη, αρχίζει από την κουφάλα όπου μένουν ο Τσιπ και ο Νταίηλ, οπότε η μάχη ξεκινά. Ο χαμένος, φυσικά, είναι ο Ντόναλντ, ο οποίος καταλήγει να πέσει μέσα στο τσιμέντο του και να μετατραπεί σε άγαλμα!

Πλάκα είχε, και, όταν ήμουν μικρός, μου είχε κάνει εντύπωση αυτό το γέμισμα της κουφάλας με τσιμέντο. Ένα οκτώ θα το βάλω.

(Η εικόνα προέρχεται από ένα βίντεο στο youtube.)

Το τεύχος κλείνει με το σταυρόλεξο του Μίκυ και το άρθρο κυνηγοί ευκαιρίας, από την εγκυκλοπαίδεια του Μίκυ, σε σενάριο Dick Huemer και σχέδιο George Wheeler. Το άρθρο δεν έχει ανατυπωθεί στη χώρα μας.

Ενδιαφέρον είναι ότι ο ελέφαντας με το σπασμένο πόδι, ο οποίος πρόκειται να γίνει βορά τών «κυνηγών ευκαιρίας» στο πρωτότυπο, στην ελληνική εκδοχή έχει απλώς χτυπημένο πόδι, με τους «κυνηγούς ευκαιρίας» να είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να κάνουν κάτι.

(Προέλευση εικόνας: www.ibid.gr.)

Πολύ καλή πρώτη ιστορία, μέτριες οι υπόλοιπες και πάρα πολύ άσχετο υλικό, οπότε είναι δύσκολο να αναθέσουμε μία βαθμολογία για όλο το τεύχος. Ας βάλουμε 8,5 με 9, κυρίως λόγω τής πρώτης ιστορίας.

Τις παρουσιάσεις τών παλαιών τευχών τού Μίκυ Μάους θα τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.