ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ΤΕΥΧΟΣ 15 – «Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΤΑΙΝ ΚΙΝΤ»

(Προέλευση εικόνας: I.N.D.U.C.K.S.)

7 Οκτωβρίου 1966 σήμερα. Ακόμα και τα γυμνάσια, που ανοίγουν την πρώτη Οκτωβρίου, έχουν ανοίξει, αλλά τα μυαλά μας είναι ακόμα στη θάλασσα, οπότε τι καλύτερο από μια θαλασσινή περιπέτεια. Για να δούμε, λοιπόν, τι μας επιφυλάσσει το δέκατο πέμπτο τεύχος τού Μίκυ Μάους.

Η βασική ιστορία αυτού τού τεύχους είναι ο θησαυρός τού Κάπταιν Κιντ, σε σενάριο Roberto Catalano και σχέδιο Pier Lorenzo De Vita και Massimo De Vita, μια χορταστική περιπέτεια 38 σελίδων. Η ιστορία αναδημοσιεύτηκε στη χώρα μας στα Μίκυ Μάους 484 και 1064, καθώς και στα Κλασικά Ντισνεϋ 198.

Με αφορμή ένα βιβλίο με πειρατικές ιστορίες, που του χάρισαν τα ανίψια του, και συνδυάζοντας τις πληροφορίες τού βιβλίου με ένα χάρτη, που είχε στην κατοχή του, ο Σκρουτζ ξεκινάει με τ’ ανίψια του για να βρη τον θησαυρό τού διαβόητου πειρατή Κάπταιν Κιντ, ο οποίος, σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, δεν ηταν και τόσο διαβόητος, άσε που ενδεχομένως να μην ήταν καν πειρατής!

Ο Σκρουτζ προσλαμβάνει ένα πλήρωμα για το πλοίο του, το οποίο όμως αντικαθιστούν οι Λύκοι. Όταν φτάνουν στο σημείο, που υποδεικνύει ο χάρτης, τα παπιά κατεβαίνουν στο βυθό με ένα βαθυσκάφος. Τότε, οι Λύκοι κόβουν το καλώδιο, για να ξεφορτωθοιύν τα παπιά. Όμως, τα ανιψάκια καταφέρνουν να θέσουν σε αυτόνομη κίνηση το βαθυσκάφος, και τα παπιά δεν αργούν να εντοπίσουν τον θησαυρό σε μια υπόγεια σπηλιά.

Οι Λύκοι αντιλαμβάνονται ότι ο Σκρουτζ είναι ζωντανός και ότι βρήκε το θησαυρό, οπότε βυθίζουν το πλοίο τους, ώστε να αλλάξη η κατεύθυνση τού ρεύματος, που περνούσε από εκεί, για να παρασύρει το θησαυρό στην ακτή, όπου θα μπορέσουν να τον ψαρέψουν με την ησυχία τους.

Για κακή τους τύχη, η συγκεκριμένη ακτή ανήκει στον Σκρουτζ, και οι Λύκοι συλλαμβάνονται. Όταν ο Σκρουτζ το μαθαίνει, πηγαίνει με τ’ ανίψια του για ψάρεμα, όπου μοιράζονται, ό,τι πιάσουν, μισό μισό: ο Σκρουτζ το θησαυρό, και ο Ντόναλντ τα ψάρια!

Ιδωμένη με παιδικά μάτια, η ιστορία είναι πολύ ωραία. Περιπέτεια, θησαυροί, αλλά και ένα μυστηριώδες ξεκίνημα με κάμποσο χιούμορ, που δεν σας περιέγραψα, για να μην παρεκτραπούμε, συνθέτουν μια ιστορία που έμεινε μέσα μου, από τότε που την πρωτοδιάβασα, και είναι από τις πρώτες που έψαξα να βρω, όταν άρχισα να παίρνω παλιά Μίκυ Μάους. Με μεγαλύτερα μάτια, η ιστορία έχει πολλά λογικά κενά, αλλά και πάλι διαβάζεται ευχάριστα. Το σχέδιο, τώρα, μας τα χαλάει. Όπως έχω ξαναπεί, το σχέδιο του πατρός Ντε Βίτα είναι από τα αγαπημένα μου. Όμως, το αποτέλεσμα τής συνεργασίας με τον γιό του θυμίζει ελάχιστα το σχέδιο του πατέρα, ενώ δεν θυμίζει ούτε και το σχέδιο τού Μάσσιμο, που ίσως τότε να μην είχε ακόμα διαμορώσει το δικό του στυλ. Δεν ξέρω ποιος σχεδίασε τι, αλλά μοιάζει να σχεδίασε την ιστορία ο Μάσσιμο, προσπαθώντας, ανεπιτυχώς, να ακολουθήση το στυλ τού πατέρα του. Όμως, η μόνη ομοιότητα με το σχέδιο τού πατέρα είναι ότι οι Λύκοι είναι… παχύσαρκοι!

Για το σενάριο, λοιπόν, ο μικρός Κρίτων βάζει 9 με 9,5, και ο μεγάλος 8,5. Για το σχέδιο βάζουμε αμφότεροι 8.

Ακολουθεί μια σελίδα με σπαζοκεφαλιές, και στη συνέχεια ένα φιλοτελικό δισέλιδο με τίτλο Γάτες: Χαριτωμένα και πανέξυπνα κατοικίδια ζώα.

Στη συνέχεια έχουμε μια μονοσέλιδη ιστορία με τίτλο τα σχολεία άρχισαν, σε σενάριο αγνώστου και σχέδιο Tony Strobl.

Η τελευταία ιστορία έχει τον πολύ γενικό τίτλο τα 3 γουρουνάκια και ο κακός λύκος και είναι σε σενάριο αγνώστου και σχέδιο Paul Murry. Η ιστορία πρωτοδημοσιεύτηκε στη χώρα μας στο περιοδικό τού Μίκυ Μάους 9 και αναδημοσιεύτηκε στα Μίκυ Μάους 353, 406, 858, 936 και 1996.

Για όσους κατάφεραν, με τόσες επανεκδόσεις, να μην διαβάσουν την ιστορία, η υπόθεση έχει ως εξής. Τα δύο μη πρακτικά γουρουνάκια πηγαίνουν περίπατο στο δάσος, αποφεύγοντας επιμελώς οτιδήποτε θα μπορούσε να ήταν παγίδα τού κακού λύκου. Έτσι, καταφέρνουν μεν να αποφύγουν τις παγίδες, αλλά με τις τόσες παρακάμψεις, που κάνουν, χάνονται και βάζουν τις φωνές. Ο αδελφός τους τρέχει να τους σώσει, οπότε δεν προσέχει και πέφτει αυτός στην παγίδα του λύκου. Έτσι, τα άλλα δύο γουρουνάκια θα είναι αυτά που θα σώσουν τον έξυπνο αδελφό τους, για αλλαγή. Ωραία ιστορία, αλλά χιλιοδιαβασμένη, οπότε αδυνατώ να τη βαθμολογίσω. Μικρός φαντάζομαι ότι θα έβαζα καλό βαθμό.

Το τεύχος κλείνει κλασικά με το σταυρόλεξο του Μίκυ και με ό,τι υπήρχε στο οπισθόφυλλο, που δεν βρήκαμε, αλλά φαντάζομαι ότι θα ήταν κάποιο εγκυκλοπαιδικό άρθρο.

(Προέλευση εικόνας: www.ibid.gr)

Βαθμολογώντας το τεύχος από τη βασική του ιστορία, όπως κάνουμε συνήθως, θα το βαθμολογήσουμε με τον μέσο όρο τής βαθμολογίας, που έδωσαν οι… δύο κριτές, και θα βάλουμε ένα 9.

Ευχαριστούμε τον Αντρέα για την παραχώρηση φωτογραφιών για τη συμπλήρωση των περιεχομένων τού τεύχους και της εικονογράφησης του άρθρου.

Τις παρουσιάσεις τών παλαιών τευχών τού Μίκυ Μάους θα τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.