ΔΙΑΦΟΡΑ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ – ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ «ΚΕΝΤΑΛ» 2/7/2011

Συντάκτης gkosk

Δεύτερη σειρά από τις εσωτερικές σελίδες του «Κένταλ», που σας παρουσιάζουμε σε αποκλειστικότητα, είναι αυτή που επιμελούνταν ο συγγραφέας κ. Γιώργος Μαρμαρίδης, με γενικό τίτλο «Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο». Και αυτή η σειρά έδενε θεματολογικά με το ύφος του περιοδικού των εκδόσεων Στρατίκη και παρουσίαζε σημαντικούς ηθοποιούς που έπαιξαν σε ταινίες γουέστερν και άφησαν εποχή. Όπως και στο προηγούμενο σχετικό άρθρο, έτσι και εδώ, θα δείτε χαρακτηριστικές σελίδες από τα τεύχη 1, 2 και 10. Θα ακολουθήσει ακόμη ένα άρθρο, με αποσπασματικές σελίδες και παραλειπόμενα αυτής της σπάνιας έκδοσης εικονογραφημένου, από το 1968 και τις εκδόσεις των αδελφών Στρατίκη.

————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————-

«ΔΡΑΚΟΥΛΙΝΟ» & «ΣΟΛΝΤΙΝΟ»! 1/7/2011

Συντάκτης gkosk

Δύο ακόμη εικονογραφημένα με πολύ σύντομη παρουσία στη χώρα μας, ήταν τα «Σολντίνο»(του κ. Κ. Παπαδόπουλου – 1970), και το «Δρακουλίνο»(του κ. Α. Γκρίτζαλη – 198?). Περίεργοι τίτλοι, αλλά που όμως ήταν πιστή τελικά μεταφορά των αντίστοιχων του εξωτερικού, κάτι που ομολογουμένως δεν το περίμενα! Όσο για το δικό μας «Γιαγιάκα», μια σπάνια έκδοση σε μορφή τόμου, δεν είναι άλλο από το “Nona Anelarda Serie Oro”, που κυκλοφορούσε σαν ξεχωριστή έκδοση στην Ιταλία. Αν στην περίπτωση του «Δρακουλίνο» υποψιάζεστε(παρά το εξώφυλλο που παραθέτουμε και το οποίο δεν είναι σε καλή κατάσταση), μια κοινή γραμμή στη σχεδίαση των χαρακτήρων, με αυτήν του «Άλαν Φόρντ», να σας πούμε ότι έχετε απόλυτο δίκιο, γιατί έτσι ακριβώς είναι! Για την ώρα δεν θα σας πούμε περισσότερα στοιχεία για τις εκδόσεις και τους δημιουργούς, παρά μόνον ότι προέρχονται από την Ιταλία και φυσικά να σας παραθέσουμε τα σχετικά εξώφυλλα. Σε μελλοντικό άρθρο, θα προστεθούν ακόμη περισσότερα(και στοιχεία και εξώφυλλα!).

———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

ΤΟ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΦΙΛΜ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ – ΑΠΟ ΤΟΝ «ΚΕΝΤΑΛ» ΤΟΥ 1968! 1/7/2011

Συντάκτης gkosk

Ένα από τα όμορφα παραλειπόμενα των σπάνιων εκδόσεων κόμικς μας, έρχεται σήμερα στο Comics Trades, με μια σειρά από αποσπασματικές εικόνες. Σ` αυτό το πρώτο μας άρθρο λοιπόν, θα γνωρίσετε περισσότερο και εκ των έσω, ένα τμήμα της έκδοσης του «Κένταλ – Χρυσός Αετός», των αδελφών Στρατίκη από το 1968! Πάμε πολύ πίσω στον χρόνο, για να δούμε κάποιες από τις κριτικές γουέστερν ταινιών, που συμπεριλάμβανε το περιοδικό αυτό. Μέσα απόλυτα στο κλίμα της έκδοσης, οι κριτικές αυτές αφορούσαν ταινίες που προβάλλονταν και στην χώρα μας εκείνα τα χρόνια. Θα δείτε συγκεκριμένα τις κριτικές των(με την σειρά που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό), «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος», «Μονομαχία γιγάντων» και «Μονομαχία μέχρι θανάτου». Οι ταινίες παρουσιάστηκαν στον «Κένταλ», στα τεύχη 1, 2 και 10. Σε προσεχή άρθρα θα διαβάσετε και για άλλα παραλειπόμενα αυτής της έκδοσης, συνοδευόμενα πάντα από αποκλειστικές εικόνες, αυτής της σπάνιας έκδοσης.

———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————–

ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ – ΣΤΑ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΑ ΤΗΣ «ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ» 30/6/2011

Συντάκτης gkosk

Ακόμη μια σειρά θεματική αφιερωμένη στον κόσμο της Άγριας Δύσης, με σημαντικά στοιχεία για ιστορικά γεγονότα, υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις, δημοσιεύτηκε σε κόμικς έκδοση στη χώρα μας. Ήταν στην «Κατάκτηση της Δύσης», από την Μαμούθ Κόμικς. Όμορφη εικονογράφηση και έγχρωμες εικόνες, πολύ παραστατικές, που δεν περιορίζονταν σε όσα αναφέραμε πιο πάνω, αλλά απλώνονταν σαν φάσμα γνώσης και στις συνήθειες, τους τρόπους επιβίωσης και τα παραλειπόμενα εκείνων των χρόνων. Ξεκίνησε από το πρώτο τεύχος του περιοδικού και με ενδιάμεσες διαφημιστικές καταχωρήσεις, αλλά και σπάνιες φωτογραφίες των πρωταγωνιστών, διήρκεσε μέχρι το 65^ο τεύχος.

———————————————————————————————————————————————————————–

Ο «ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΝΤΕΗΒΙΝΤ ΚΡΟΚΕΤ» – ΣΤΟΝ «ΑΜΑΖΟΝΙΟ» 7/7/2011

Συντάκτης gkosk

Μια επίσης δύσκολη για να βρεθούν στοιχεία περίπτωση, ήταν κι αυτό το εικονογραφημένο που διαβάσαμε στην έκδοση των αδελφών Στρατίκη το 1971. Στον «Αμαζόνιο» συμπεριλήφθηκε ακόμη ένα γουέστερν εικονογραφημένο προερχόμενο από την Αργεντινή. Σχεδιασμένο από τον Jorge Molterni, ήταν μια από τις πιο αναγνωρίσιμες δημιουργίες του, μαζί με το “Watami”, για το οποίο θα διαβάσετε ξεχωριστό άρθρο, αφού το εντοπίσαμε σε άλλο Ελληνικό κόμικς! Στα σενάρια του “Watami” θα συναντήσουμε ξανά τον κορυφαίο σεναριογράφο Hector Oesterheald, ενώ εδώ στο “Bob Crockett – Son of David Crockett”, δηλαδή στις περιπέτειες του υιού «Ντέηβιντ Κρόκετ», τον Milo Milani. Όπως όλοι οι δημιουργοί σχεδόν της Λατινικής Αμερικής έτσι και ο Moliterni, είχαν μια έφεση στα γουέστερν κόμικς και κοινή πορεία. Από την Αργεντινή στις Ιταλικές εκδόσεις κόμικς και στις Αγγλικές. Ο Moliterni άφησε μια πολύ έντονη και επιτυχημένη παρουσία στα ιστορικά περιοδικά της χώρας του “Sgt Kirk”, “Hora Cero” και “Frontera”(σας ετοιμάζουμε παρουσίαση του κάθε ενός ξεχωριστά), για να δουλέψει στην Αγγλική Fleetway και στο Ιταλικό περιοδικό “Il Corriere dei Regazzi”. Στο δεύτερο δημοσιεύτηκε και ο «γιός του Ντέηβιντ Κρόκετ», που διαβάσαμε σε συνέχειες στις τελευταίες σελίδες του «Αμαζόνιου» και μάλιστα σε σχεδόν ταυτόχρονη δημοσίευση, αφού την ίδια χρονιά κυκλοφορούσαν και στην Ιταλία, κάτι που συνιστεί ρεκόρ για τις Ελληνικές εκδόσεις κόμικς! Όπως προφανώς γνωρίζετε, στις περισσότερες περιπτώσεις διαβάζαμε εικονογραφημένα με καθυστέρηση μιας και επιπλέον δεκαετιών! Το σφάλμα στην έκδοση του «Αμαζόνιου», ήταν κατ` εμέ η καινοτόμος ιδέα της παρουσίας μόνον 2 καρέ σε μια σελίδα, κάτι που έδινε ναι μεν μια μεγαλύτερη διάσταση στη γραμμή, αλλά δεν ήταν συνηθισμένο το μάτι του Έλληνα αναγνώστη σε κάτι τέτοιο και έτσι περνούσε απαρατήρητο ένα σημαντικό γουέστερν κόμικς. Πάντως και μόνο για την επιλογή και την πρωτοποριακή κίνηση γενικότερα, να απονείμουμε τα εύσημα στις εκδόσεις Στρατίκη! Ολόκληρο το έργο των δύο Αργεντινών δημιουργών, κυκλοφόρησε πριν μερικά χρόνια στην Ιταλία και σε επίτομο, από τις εκδόσεις DAMI, του Roy d Ami. Τέλος, και σ` αυτή την περίπτωση τα δικαιώματα ήρθαν στην Ελλάδα μέσω του πρακτορείου Eurostudio(Milano), που πραγματικά έκανε χρυσές δουλειές στη χώρα μας, για τουλάχιστον μια δεκαετία!

——————————————————————————————————————————————————————–

Τα άστρα του Mickey Club 13/1/2012

Συντάκτης kritonk

Θα έχετε ίσως προσέξει, σε scans από παλιά Μίκυ Μάους, ένα δελτίο εγγραφής στο «Μίκυ Club», καθώς και κάτι κυκλάκια με ένα «10» μέσα τους, συνοδευόμενα από ένα κείμενο: «Φίλοι μου, Αυτοί οι ΒΑΘΜΟΙ είναι ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ. Κόψτε τους και κολλήστε τους πάνω στο Δελτίο Συλλογής Βαθμών, για να μπορέσετε ν’ αποκτήσετε το επόμενο άστρο.»

Το πόσα ήταν συνολικά τα άστρα τού Μίκυ Club, ποτέ μου δεν το έμαθα με βεβαιότητα. Αρχικά είχα την εντύπωση ότι ήταν επτά. Το τελευταίο που πήρα ήταν το πέμπτο (περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω), οπότε έγραψα στο περιοδικό να μάθω γιατί σταμάτησαν να μου στέλνουν άστρα. Την απάντησή τους τη θυμάμαι ακόμα: «Τα άστρα τού Μίκυ Club είναι έξι. Σωστά, λοιπόν, τα έχεις όλα.» Σωστά; Όλα; Τελικά πόσα ήταν αυτά τα ***** άστρα; Πέντε, έξι ή επτά;
Με το πέμπτο άστρο, λοιπόν, ήρθε ένα καινούργιου τύπου δελτίο συλλογής βαθμών: εκτός από δεκάρια, είχε και τριάρια! Οι βαθμοί που δίνονταν με το περιοδικό, από στρογγυλοί είχαν γίνει πολυγωνικοί και, εκτός από δεκάρια, υπήρχαν όντως και τριάρια. Συμπληρώνοντας, λοιπόν, τον κατάλληλο αριθμό από δεκάρια και τριάρια και στέλνοντας το κατάλληλο αντίτιμο σε γραμματόσημα, σου στέλναν μια κόκκινη θήκη, όπου μπορούσες να προσαρμόσεις, με λαστιχάκια, δώδεκα τεύχη τού Μίκυ Μάους και να τα κάνεις τόμο. Μου έχει μείνει μία τέτοια θήκη, σε δεύτερη χρήση, ντυμένη με μαύρο αυτοκόλλητο, αλλά ακόμα κι’ έτσι φαίνεται ο τρόπος που δούλευε:

Πέρα από το δίπλωμα, το club δεν είχε κάποια δραστηριότητα που να υπέπεσε στην αντίληψή μου. Τα κάδρα και οι κάρτες, όμως, καδρώθηκαν και για πολλά χρόνια κοσμούσαν το δωμάτιό μου. Τώρα φυλάγονται ευλαβικά στο πατάρι, και τα ξέθαψα ειδικά για σας.

———————————————————————————————————————————————————————

«20.0000 ΛΕΥΓΕΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ» – ΟΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ 12/11/2011

Συντάκτης corto

Όλοι θα θυμάστε το προφητικό βιβλίο του Ιουλίου Βερν, που πολλοί από εμάς αγάπησαν στην πρώτη του ανάγνωση, σε εκείνη την υπέροχη σειρά των εκδόσεων Αστέρος, με την πανέμορφη εικονογράφηση, που τροφοδότησε με τροφή την φαντασία. Ο καπετάνιος Νέμο και το φανταστικό του όχημα, που κινείται στον βυθό και έναν αιώνα μετά το γνωρίσαμε σαν εξέλιξη της τεχνολογίας, με το όνομα υποβρύχιο, ήταν μια αρχική εφεύρεση του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Ιούλιου Βερν, που τυπώθηκε για πρώτη φορά το 1870. Την εικονογράφηση είχε αναλάβει ο Alphonse de Neuville. Σ` αυτόν ανήκουν οι εσωτερικές εικόνες του βιβλίου, που διαβάσαμε και εμείς, στις εκδόσεις Αστέρος, καθώς ο Ελληνικός οίκος πήρε το υλικό της πρωτότυπης έκδοσης και κυκλοφόρησε στη χώρα μας και όχι των νεότερων επανεκδόσεων.

Στα κόμικς τώρα, ήταν αρκετές οι εκδοχές που τυπώθηκαν και κάποιες από αυτές, διαβάσαμε και στη χώρα μας. Η πρώτη εικονογράφηση του βιβλίου, έγινε το 1948 στο 47^ο τεύχος των Κλασσικών Εικονογραφημένων, στην Αμερικάνικη έκδοση της Gilberton Publishing. Στην δική μας μετάφραση, από τον οίκο των αδελφών Πεχλιβανίδη(Ατλαντίς), είχε το νούμερο 34 σαν αρίθμηση, στην πρώτη του χρονιά κυκλοφορίας, στις αρχές της δεκαετίας του`50, διατηρώντας το ίδιο ακριβώς εξώφυλλο με την Αμερικάνικη έκδοση.

Ακολούθησε η Dell Comics το 1955, με μια καθαρά κινηματογραφική εκδοχή, από την ταινία που είχε βγει έναν μόλις χρόνο πριν στις αίθουσες. Η Dell συνήθιζε να κυκλοφορεί εικονογραφήσεις επιτυχημένων ταινιών, κάτι που θα μας δοθεί η ευκαιρία να διαπιστώσουμε και σε προσεχή άρθρα. Αυτή λοιπόν την εικονογράφηση, είχαν οι Έλληνες αναγνώστες να διαβάσουν σε συνέχειες, στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους του κ. Τερζόπουλου, το 1967(τεύχος 64). Ο καλλιτέχνης που εικονογράφησε για λογαριασμό της Dell το βιβλίο του Ιουλίου Βερν, ήταν ο Frank Thorne.

Το 1963, μια άλλη Αμερικάνικη εταιρεία η Gold Key, επανέλαβε το εγχείρημα της Dell, επηρεασμένη και αυτή από την ταινία του Walt Disney. Μάλιστα, κράτησε το ίδιο ακριβώς εξώφυλλο, με αυτό της Dell. Στην συνέχεια είχαμε τις Pendulum Press(1973), Power Records(1974), Marvel Comics(1976 – διαβάσαμε κι εδώ κάποια από τα τεύχη της σειράς της με τίτλο Κλασσικά Αριστουργήματα, από τον κ. Καμπανά), Dark Horse Comics(1992), Acclaim/Valiant(1997) και αρκετές ακόμη, οι οποίες προστίθενται κάθε χρόνο σχεδόν, σε αυτό τον μεγάλο κατάλογο. Να πούμε ότι μέχρι και πριν μερικούς μήνες, τυπώθηκε ακόμη μια εικονογραφημένη εκδοχή, από την Campfire Classic.

Ας επιστρέψουμε στα δικά μας. Μετά τους αδελφούς Πεχλιβανίδη, η αμέσως επόμενη φορά που αντικρίσαμε εικονογράφηση του «20000 λεύγες υπό την θάλασσα», ήταν στο εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους το 1967, σε συνέχειες. Στην δεκαετία του`70, συναντάμε ακόμη για μια φορά τον καπετάνιο Νέμο, σε ένα περιοδικό με καουμπόικες ιστορίες κειμένου, στον Μικρό Καουμπόι, των Θέμου Ανδρεόπουλου και Κώστα Ραμπατζή(εκδόσεις Μονόκερως). Ήταν και εδώ σε συνέχειες και αρχικά δημοσιεύτηκε στα τεύχη 621 – 636, ενώ επαναλήφθηκε και στα 1187 – 1218(τελευταίο τεύχος του περιοδικού). Πρόκειται για την εκδοχή της Pendulum Press, του`73. Σαν ιδιαιτερότητα, εκτός της αρκετά προχωρημένης γραμμής στο σκίτσο, έχουμε την δημοσίευση της και στα οπισθόφυλλα του Μικρού καουμπόι, σε συνήθως σιέλ απόχρωσης σελίδες.

Η τελευταία εικονογραφημένη περίπτωση αυτού του διαχρονικού βιβλίου, που κυκλοφόρησε σε Ελληνικό κόμικς και κατάφερα να εντοπίσω, είναι από την δεκαετία του`80 και τις εκδόσεις του κ. Δεληγιώργη. Συγκεκριμένα στο Τρουένο(τεύχος 118). Εδώ για πρώτη φορά, μετά τα Κλασσικά Εικονογραφημένα, δημοσιεύεται σε ένα μόλις τεύχος και όχι σε συνέχειες(αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι μετά την 7^η σελίδα, η έκδοση μας πάει στην 58!). Η ιστορία είναι σαφώς συντομότερη από κάθε άλλη εκδοχή, κάτι που ομολογώ ότι με προβληματίζει ιδιαίτερα, καθώς δεν έχω καταφέρει ακόμη να την αντιστοιχίσω με έκδοση του εξωτερικού. Ίσως να πρόκειται, για υλικό από την Βρετανική 200AD. Θα επανέλθω με λεπτομέρειες επ` αυτού, όπως και για άλλες εικονογραφήσεις του βιβλίου, που ίσως να κυκλοφόρησαν στην χώρα μας, σε συμπληρωματικού χαρακτήρα άρθρο.

Την ιστορία αυτή, από το τεύχος 118 του Τρουένο, θα σας την δώσουμε στην υπό – κατηγορία «ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΤΕΥΧΗ 2», για να την διαβάσετε όλοι και θα σας ενημερώσουμε σχετικά με άρθρο.

Το υλικό του πιο πάνω άρθρου, εντάσσεται σε αυτό της υπό – κατηγορίας «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ 2». Μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε αυτήν, κλικάροντας το παρακάτω link.

http://wp.me/PKxow-5Vp

Στοιχεία για την έκδοση τόσο του βιβλίου, όσο και για τις εικονογραφημένες του εκδοχές, μπορείτε να αντλήσετε στα παρακάτω link.

http://en.wikipedia.org/wiki/Twenty_Thousand_Leagues_Under_the_Sea

http://en.wikipedia.org/wiki/20,000_Leagues_Under_the_Sea_%281954_film%29

http://www.jules-verne-comics.de/julesvernehsp/ausland.html

Σκέφτηκα να κλείσει αυτή η σύντομη αναφορά, με εικόνα και ήχο. Έτσι, σας παραθέτω τρία αποσπασματικά βίντεο, από την υπέροχη ταινία του `54, με τους Kirk Douglas και James Mason.

——————————————————————————————————————————————————————-

ΤΑ ΚΟΜΙΚΣ ΤΟΥ «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ» 27/4/2011

Συντάκτης corto

Αυτή εδώ για να το ξεκαθαρίσουμε, δεν είναι μια προσπάθεια καταγραφής, αλλά μια αποσπασματική παρουσίαση ορισμένων από τα κόμικς που συμπεριλήφθηκαν στην ύλη του εβδομαδιαίου περιοδικού «Ταχυδρόμος», στο διάστημα μεταξύ 1968 – 1973. Ολόκληρο το αποτέλεσμα της σχετικής έρευνας, με πολύ περισσότερες εικόνες από εκείνα τα εικονογραφημένα, αλλά και επιπλέον πληροφοριακά στοιχεία, θα αναρτηθούν σε ξεχωριστό άρθρο, αφού προηγουμένως ολοκληρωθεί η σάρωση των τευχών και όταν είμαστε σε θέση να δώσουμε τεκμηριωμένες πληροφορίες. Όλα αυτά θα τα βρίσκετε στην υπό – κατηγορία «ΕΡΕΥΝΑ & ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ». Εκεί θα προστίθενται οι επιπλέον πληροφορίες που θα προκύπτουν.

Στο σημερινό κείμενο, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μια γενική εικόνα, η οποία όπως θα δείτε πιο κάτω συνοδεύεται από σαρωμένες σελίδες του περιοδικού, έτσι όπως μπορούν να βρεθούν στα τεύχη της περιόδου που περιγράψαμε πιο πάνω.

Μέχρι στιγμής, η έρευνα που διεξάγεται αποκαλύπτει σαν παλαιότερη παρουσία στην ύλη του περιοδικού εικονογραφημένων, αυτοτελών και σε συνέχειες, το 1968. Ενδέχεται φυσικά να έχει υπάρξει και ακόμη παλαιότερη δημοσίευση, κάτι που θα το δούμε στην συνέχεια και στην πορεία της έρευνας.

Το ρεπερτόριο των εικονογραφημένων αυτών, που εντάχθηκαν στην ύλη του περιοδικού κάτω από τον γενικό τίτλο «Ο Ταχυδρόμος των παιδιών», ήταν από την Αμερικάνικη επιτυχημένη σκηνή στριπ των εφημερίδων του`50 και του`60, αλλά και από την αντίστοιχη Γάλλο – Βελγική. Έτσι, συναντάμε τον «Σνούπυ»(Charles Schulz) και τον «Τσάρλι Μπράουν» κάτω από το όνομα «Ο Τσάρλι και η παρέα του», το «Φάντασμα» και τον «Μάγο Μαντρέικ»(Lee Falk & Sy Barry), αλλά και τον «Τέν Τέν»(Herge). Από αυτούς τους ήρωες, μόνον ο «Σνούπυ» ήταν σε αυτοτελή περιπέτειες. Τα υπόλοιπα εικονογραφημένα ήταν σε συνέχειες. Στην περίπτωση του «Τέν Τέν» έχουν μέχρι στιγμής εντοπιστεί οι παρακάτω ιστορίες.

Ο Γαλάζιος Λωτός

Το Μυστικό των Πειρατών

Η Υπόθεσις Τούρνεζολ

Πτήσις 714 για Σύδνεϋ

Αν πάρουμε τα γεγονότα χρονικά, με αφετηρία δημοσίευσης των περιπετειών του «Τέν Τέν» στην Ελλάδα τις εκδόσεις Casterman – Σεράπις του 1968, αλλά και έχοντας σοβαρά στα υπ `όψιν την αναφορά του «Ταχυδρόμου» περί αποκλειστικότητας στη δημοσίευση αυτών των εικονογραφημένων, τότε ίσως και να έχουμε την πρώτη παρουσία στην χώρα μας του διάσημου ντετέκτιβ, χωρίς να έχουμε ερευνήσει την περίπτωση των στριπ της «Ακρόπολις» και της «Βραδινής» ακόμη, δύο εφημερίδων που δημοσίευαν παρόμοια εικονογραφημένα, μεταξύ 1966 – 1970. Είναι νωρίς συνεπώς για τελικά συμπεράσματα, όπως σας αναφέραμε και στην αρχή αυτού του κειμένου, γιατί οι γνώσεις μας σταδιακά εμπλουτίζονται και τα ισχύοντα δεδομένα ανατρέπονται!

Στην περίπτωση του «Φάντομ» και του «Μαντρέικ» τώρα, κι εδώ μπερδεύονται κάπως τα πράγματα. Ο λόγος έχει να κάνει με την ύπαρξη τους το 1969 στην έκδοση του «Βέλος»(όπως και του «Τέν Τέν»). Το μπέρδεμα έχει να κάνει με την εκχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων, αφού αν δεχτούμε ότι όλα ήταν νόμιμα και στις δύο εκδοτικές τους – σχεδόν ταυτόχρονες χρονικά – δημοσιεύσεις, τότε μιλάμε για μια περίεργη υπόθεση, που μπορεί να εξηγηθεί μόνον στην περίπτωση που η King Features Syndicate επέτρεψε να δημοσιεύονται ιστορίες σε ένα αμιγώς κόμικς και σε ένα οικογενειακό περιοδικό, θεωρώντας ότι κατ` αυτό τον τρόπο θα απευθύνονταν σε διαφορετικό αναγνωστικό κοινό στην χώρα μας, οπότε δεν θα έβλαπτε η μια δημοσίευση τα συμφέροντα της άλλης, σε επίπεδο επιχειρηματιών. Το ερώτημα αυτό προς στιγμήν μένει αναπάντητο… Το μόνο σίγουρο εδώ, είναι ότι ο «Φάντομ» με το όνομα «Φάντασμα» κάνει την πρώτη του εμφάνιση επί Ελληνικού εδάφους, το ίδιο και ο «Μάντρεικ ο Μάγος», καθώς προηγείται τουλάχιστον κατά έναν χρόνο από το «Βέλος».

Τέλος ο «Σνούπυ» είναι κι αυτή μια περίπτωση για επιπλέον έρευνα. Σαφώς και προηγήθηκε χρονικά των αρχών της δεκαετίας του `70, οπότε και κυκλοφόρησαν τα βιβλιαράκια της εκδοτικής εταιρείας «Μετόπη», όμως υπάρχουν υποψίες και αρκετές μάλιστα, ότι δεν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον «Ταχυδρόμο», αφού σίγουρα υπήρχε προγενέστερη δημοσίευση του σε στριπ Ελληνικής εφημερίδας.

Αυτά για την ώρα, σαν μια πρώτη εικόνα των κόμικς του «Ταχυδρόμου». Σαν επίλογο να προσθέσουμε ότι αυτή η ιδέα των συντελεστών του περιοδικού, ξεκίνησε δειλά – δειλά με μόλις 2 σελίδες, για φτάσει κάποια στιγμή του`73 στις τέσσερεις συνολικά, έπειτα από την μεγάλη ανταπόκριση που είχε στο αναγνωστικό κοινό.

—————————————————————————————————————————————————————-

Ο Πόλντο και ο Πολντίνο του Antonio Terenghi- Στα «Σεραφίνο» & «Τιραμόλα»

Τόσο στην Ελληνική έκδοση του «Τιραμόλα», όσο και σε αυτή του «Σεραφίνο»(αμφότερες από τον κ. Καμπανά), μεταξύ άλλων διαβάσαμε και τις εύθυμες ιστορίες του Πόλντο και του υιού Πολντίνο(με το χαρακτηριστικό μαλλί φράντζα). Ο δημιουργός τους, ο Ιταλός σχεδιαστής Antonio Terenghi, στον οποίο έχουμε αναφερθεί σε παλαιότερα μας άρθρα), είχε πολύ έντονη παρουσία στα δύο Ελληνικά περιοδικά. Πολλοί ήρωες του, εμφανίζονταν επί σειρά ετών σε αυτά, όπως ο Τζέπο και το τζιπάκι του η Τζεπίνα, ο ινδιανάκος με τις φοβερές κεφαλιές Καριμπού, , ή ο δαιμόνιος και γκαφατζής ρεπόρτερ Τέντυ. Στην Ιταλία υπήρξαν κι άλλοι χαρακτήρες, σχεδιασμένοι από τον κ. Terenghi, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, αλλά δεν διαβάσαμε στην χώρα μας τις ιστορίες τους, όπως ο σερίφης με τα τεράστια μουστάκια Pedrito.

Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για την καριέρα του κ. Terenghi, μπορείτε να βρείτε ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο, της πάντα πολύτιμης κόμικς εγκυκλοπαίδειας της Lambiek:

http://www.lambiek.net/artists/t/terenghi_antonio.htm

Επίσης, για τους Γαλλομαθείς, πλήρης εξιστόρηση των έργων & ημέρες του Ιταλού δημιουργού στα Γαλλικά περιοδικά(και ειδικά στο κόμικς Pepito, που αγαπήθηκε πολύ στην Γαλλία), μπορείτε να βρείτε στον πιο κάτω σύνδεσμο:

http://conchita.over-blog.net/70-index.html

Ο Πόλντο, δημιουργήθηκε το 1951 και ντεπουτάρισε στα περιοδικά των εκδόσεων Alpe, σαν συμπληρωματικός χαρακτήρας, με το όνομα Poldo e Poldina. Έχει έναν άσπονδο φίλο για γείτονα, τον κ. Μπιντόνι, μεταξύ των οποίων πολύ συχνά διαδραματίζονται πολύ αστείες καταστάσεις, αντιπαλότητας και ζήλειας. Τα παιδιά των δύο όμως, τα πηγαίνουν πολύ καλά μεταξύ τους. Και οι δύο χαρακτήρες των γειτόνων, αντανακλούν σε ένα μεγάλο βαθμό στο κοινωνικό πλαίσιο της εποχής(με την γραφειοκρατία του, τις τεχνολογικές εξελίξεις, ενίοτε και την πολιτική, ή την διαφήμιση), το οποίο και σατιρίζουν, θα έλεγα πολύ επιτυχημένα.

Κλείνοντας αυτή την σύντομη μας αναφορά, σας παραθέτουμε πιο κάτω προς ανάγνωση, μια χαρακτηριστική ιστορία από τα καμώματα της οικογένειας του Πόλντο και η οποία έχει να κάνει με την κόμη του υιού Πολντίνο. Η ιστορία έχει για τίτλο «Τα κοντά μαλλιά» και συμπεριλήφθηκε στην ύλη του περιοδικού «Σεραφίνο», στο τεύχος 65, με ημερομηνία έκδοσης 14 Οκτωβρίου 1970(τιμή 3 δραχμές).

Σε ένα από τα καρέ της ιστορίες που ακολουθεί, έχουμε μια περίπτωση από εκείνες που αναζητούμε και σας παρουσιάζουμε, με λάθη και παραλείψεις. Εδώ όμως, συναντάμε κάτι το πρωτόγνωρο και που ίσως να μην έχει επαναληφθεί έκτοτε! Σε ένα από τα μπαλονάκια, δεν μεταφράστηκε το Ιταλικό κείμενο, αλλά απλά γράφτηκε με Ελληνικές λέξεις!!!

Το: «Φάρε ιλ μπαρμπιέρε ε ουν μεστιέρε ντι κουαλιτά» που αναγράφεται, για να μην ψάχνετε τι σημαίνει, σας το μεταφράζουμε εμείς: «Η κομμωτική, είναι μια ποιοτική τέχνη».