ΤΑΡΖΑΝ(ΖΕΜΒLA)

“ZEMBLA” – ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ «ΤΑΡΖΑΝ» 26/6/2011

Συντάκτης corto

Είχαμε αναφερθεί σον Ιταλό σχεδιαστή Augusto Pedrazza και στο έργο του, όταν μιλήσαμε για την δημιουργία του «Ακίμ», του γιού του δηλαδή. Τα πήραμε κάπως ανάποδα τα πράγματα, αλλά σήμερα επιστρέφουμε για να τα βάλουμε στη σειρά τους, με τις περιπέτειες του Γάλλου άρχοντα της ζούγκλας ονόματι Zembla, που ξεπήδησε κι αυτός από την πένα του ίδιου σχεδιαστή. Σήμερα θα δούμε ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι της δουλειάς του δημιουργού αυτού, που αφορά στην συνεργασία του με την εκδοτική LUG και απ` την οποία γεννήθηκε ο Zembla. Κατ` αρχάς, να αναφέρουμε ότι ο Akim ήταν μια πολύ επιτυχημένη δουλειά του Pedrazza, αλλά για λογαριασμό της μεγάλης αντιπάλου της LUG, της Adventures et Voyages, με την πολύτιμη βοήθεια στα σενάρια από τον Roberto Renzi. Δεν θα αναλύσουμε το βιογραφικό του κ. Pedrazza σήμερα(μπορείτε να το βρείτε άλλωστε σε παλαιότερο άρθρο), αλλά θα εστιάσουμε στην πιο πάνω συνεργασία. Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα του εκδότη και επικεφαλής των εκδόσεων της LUG Marcel Navarro, το 1963. Σαν απάντηση στον Akim της ανταγωνιστικής Adventures et Voyages, επινόησε τον Zembla, αλλά και επιμελήθηκε την υλοποίηση αυτής της ιδέας, στρατολογώντας για σκιτσογράφο τον δημιουργό του Akim, Augusto Pedrazza! Με ένα σμπάρο – δύο τρυγόνια, θα λέγαμε! Αφού και ένα από τα πιο επιτυχημένα Γαλλικά κόμικς όλων των εποχών δημιούργησε(μύθο πραγματικό), αλλά και αποδυνάμωσε την ανταγωνιστική εταιρεία, φέρνοντας στην δική του τον δημιουργό! Ένα μεγάλο λοιπόν μέρος αυτής της επιτυχίας της Γαλλικής version του «Ταρζάν», ανήκει δικαιωματικά στον Marcel Navvaro, που έξη χρόνια μετά τον “Zembla”, άφησε ακόμη ένα θρυλικό κόμικς πίσω του, δημιουργώντας το “Wampus”, σε σενάρια του Franco Frescura και σκίτσα από τον Luciano Bernasconi. Κι αν για το “Zembla” μπορούμε να μιλήσουμε παραθέτοντας περισσότερα στοιχεία, που προκύπτουν από την έκδοση των ιστοριών του στη χώρα μας, σαν «Ταρζάν» το 1969 από τον κ. Δραγούνη, δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και για το “Wampus”, του οποίου κανείς Έλληνας εκδότης δεν πήρε το ρίσκο να εκδώσει τις περιπέτειες. Ήταν πάντως ένα εικονογραφημένο κυνήγι διαστημικής προέλευσης κακοποιών, που ήθελαν να εξουσιάσουν τον πλανήτη μας. Ο Navvaro σχεδόν σε όλες τις ιδέες του, επέλεγε Ιταλούς σχεδιαστές και σεναριογράφους για να τις υλοποιήσουν, κι αυτό ήταν ένα από τα κύρια του εκδοτικά χαρακτηριστικά. Οι περιπέτειες του μακρυμάλλη “Zembla” και της περίεργης παρέας του, ξεκίνησαν να δημοσιεύονται στην Γαλλία στο τεύχος 15 του περιοδικού “Special Kiwi”. Τον Ιούλιο όμως του`63, θα μετακομίσει στο δικό του ομώνυμο περιοδικό, με μηνιαία βάση κυκλοφορίας και αυτοτελείς ιστορίες, ενώ παράλληλα θα βγει στην αγορά και το “Special Zembla”(το 1964), για να μεγαλώσει την φήμη του στο αναγνωστικό κοινό και να εδραιώσει την κυριαρχία του. Μέχρι το 1973 και το τεύχος 200 της μηνιαίας έκδοσης, δημοσίευε καινούργιες ιστορίες. Από το επόμενο όμως τεύχος και μέχρι το 295(1979), κυριάρχησαν οι έγχρωμες επανακυκλοφορίες και τα εναλλακτικά σενάρια βασιζόμενα στις παλιές ιστορίες. Το τελευταίο καινούργιο σενάριο του περιοδικού, εμφανίστηκε στο τεύχος 297. Αυτή η επανάληψη των ιστοριών του “Zembla”, πιθανολογώ ότι θα ήταν εκείνη που αποθάρρυνε τον κ. Δραγούνη από την συνέχεια της εδώ έκδοσης του και τον έβαλε στον …ίσιο δρόμο το`75, όταν έφερε στην κόμικς – πραγματικότητα μας την αρχική δημιουργία του Edgar Rice Burroughs. Να πούμε ότι το “Special Zembla” ακόμη κυκλοφορεί στην Γαλλία, αλλά με επανάληψη των αρχικών ιστοριών, εμπλουτισμένων με επιπλέον νέων χαρακτήρων στις σελίδες του.

Γιατί το “Zembla” δεν μας γνώρισε απλά μια εκδοχή του «Ταρζάν», αλλά μας σύστησε σε μια σειρά ηρώων Ιταλικής κατασκευής, όπως του «Ρακάρ», του “Gan Gallon” και του “Dick Demon”(ο «Τζάγκουαρ» στο ομώνυμο περιοδικό του κ. Ανεμοδουρά, το 1976). Καταλαβαίνετε συνεπώς, ότι εξηγείται έτσι και ο ερχομός κάποιων ακόμη συμπληρωματικών χαρακτήρων της Γαλλικής έκδοσης, στους Ελληνικούς οίκους της δεκαετίας του`70. Ο κ. Δραγούνης προσπάθησε να καθιερώσει και τον «Ρακάρ» σε ξεχωριστό περιοδικό, αλλά δεν τα κατάφερε και στο τέλος ενσωματώθηκε στο «Ταρζάν»(ή «Ταρζανάκι», όπως το λέγαμε τότε…), κάνοντας από ένα σημείο και έπειτα την Ελληνική έκδοση να μοιάζει πολύ με την Γαλλική! Οι σεναριογράφοι του “Zembla” ήταν οι Cesare Solini, Attilio Mazzanti, Maurizio Torelli, Veronese, Mario Gomboli και Agostini. Ενώ στο σκίτσο εναλλάχτηκαν πολύ λιγότεροι. Ο Pedrazza έκανε την εικονογράφηση στα πρώτα 6 μηνιαία τεύχη και σε μερικά “Special Zembla”, ο Pietro Gamba πήρε τη σκυτάλη στη συνέχεια μέχρι το τεύχος 24(και κάποια «Σπέσιαλ»), ο Biffignandi σχεδίασε έκανε το τεύχος 8 του «Σπέσιαλ», ξανά ο Gamba 5 μηνιαία τεύχη(διαβάστε το πορτρέτο του σημαντικού αυτού δημιουργού, σε παλαιότερο άρθρο), ο μοναδικός Γάλλος της περίπτωσης, Bertrand Charles επιμελήθηκε 25 μηνιαία τεύχη και φυσικά τα αδέλφια Franco & Fausto Oneta, που είχαν την μερίδα του λέοντος, με την εικονογράφηση 200 ιστοριών! Τα δικά τους σκίτσα, ήταν αυτά που κατά κύριο λόγο ανέλαβαν την ψυχαγωγία μας, μέσα από τις σελίδες του πρώτου «Ταρζάν» – εγχειρήματος, του κ. Δραγούνη.

Γιώργος Κοσκινάς

Στοιχεία πολύτιμα αντλήσαμε από τα

www.lambiek.net

www.coolfrenchcomics.com